Overeenstemming

Het leven biedt een kans om te worden wie we zijn.

Als je een keer hebt leren mediteren en relaxeren dan kan dat goed te pas komen tijdens de dode momenten van de dag, de tijd dat je op iets zit te wachten tot het komt: dat de aardappelen gaar zijn, of in de auto tot het licht groen is, of tijdens het gluren naar cyclische fenomenen op het computerscherm, zoals we gisteren zagen. Wachten, stilstaan, nietsdoen. Dat haten we. Daarom gaan we daar een andere taak bij zoeken.

We hebben wellicht allemaal wel de neiging te denken dat er nutteloze momenten in het leven zijn, en dat zijn dan vaak de momenten waarin we op iets wachten, of ook voor het zelfde geld, de uren dat we slapen. We denken dat we niets doen, maar we doen wel degelijk iets, dat in wezen deel uitmaakt van het normale mensenleven, namelijk wachten, of desgevallend slapen.

De dure tijd

Tijd verliezen.

Het is iets wat we allemaal moeten. In de wachtkamer bij de huisarts, om nog maar iets te noemen, of in de hall van de luchthaven voor vertrek. Het komt er meestal op neer dat we wachten op een lichtje. Dat van de microgolf bijvoorbeeld. Wachten op trein, tram of bus. Naderbij kruipende lichtjes op het knipperlichtsnoer dat aangeeft hoe lang het nog zal duren.

We voelen ons schuldig wanneer we niets doen, want we zijn opgevoed om te werken voor de kost en onze tijd niet met nietsdoen te verbeuzelen. Het moet altijd vooruit gaan, op basis van een inwendige dadendrang, die in het beste geval tot arbeid en productie van welvaart leidt, maar als het teveel wordt ga je je richting verliezen.

Uiteindelijk sta je te stuiteren, wat er op neer komt dat je wel op en neer maar niet meer vooruit gaat. We moeten een tussenweg vinden tussen de angst voor het nietsdoen en het overdreven doorjakkeren dat meer lucht dan arbeid verplaatst.

Het juiste ritme

Het beste ritme zal dat zijn dat het beste overeenstemt met je eigen natuurlijke ingeboren ritme, los van uitwendige prikkelfactoren die het een andere richting uitsturen. Je moet ergens in jezelf het juiste toerental vinden, of toch de zone waarbinnen het lichaam het beste functioneert, en dat ritme is meestal lager dan we zouden willen.

Welnu om dat juiste ritme te vinden, die comfortzone, kunnen we onder meer een beroep doen op meditatietechnieken. Daar zijn er vele van en de ene is niet beter dan de andere, en iedereen kan proberen en zien wat het beste werkt. Dat is allemaal openbaar en bekend en er is niets geheim aan.

Wanneer je een keer contact hebt gehad met je diepste zelf en bijgevolg een ritme hebt aangevoeld dat het jouwe is, dan wil je dat niet meer kwijt, want het geeft je veel meer controle over je eigen innerlijke ruimte. Het geeft ook meer voldoening in het leven, én het maakt ons meer bestand tegen tegenkanting en tegenslagen. Je komt dieptepunten sneller te boven en je geniet meer van de mooie momenten, in het besef hoe broos dit allemaal is en hoe snel het is gebeurd.

Keuze

Als je een keer het juiste ritme hebt gevonden, komt het er alleen nog maar op aan de juiste keuzes te maken in je leven: waar je woont en met wie, waar je werkt en met wie, wat je eet en hoeveel je slaapt. Als je goed nadenkt en de keuze laat rijpen in de diepte van je gemoed is de kans groot dat je tot een beter resultaat komt, dan wanneer je alleen maar afgaat op de indrukken van de dag en achter elke haas gaat aanrennen.

Het innerlijke ritme, een keer dat het gevonden is, vormt een baken in de chaos van ons gevoelsleven dat ons in staat stelt meer in overeenstemming met onszelf te komen. Het is te vinden dankzij allerlei meditatietechnieken. Je kunt er los van komen zoveel je wilt, maar het belangrijke is dat je er altijd naar terug kunt keren, wat je vanzelf gaat doen, want je eigen ritme is wat het lekkerst aanvoelt op de lange termijn.

We kunnen dat ritme binnen zekere grenzen bijstellen naargelang de uitdaging van de dag, maar het zal het beste rendement geven als de thermostaat van het organisme meestal op de rustige stand staat.