Alsem of Vergif zit in de dosis Literaire misdaadroman Dirk van Babylon Alias Peter Van Breusegem Alias Pasquino Begeleidend schrijven Bij deze ben ik zo vrij een manuscript aan u voor te stellen: de geheel […]
Reconstructie Brussel 1998, Charles Baudelairestraat. Close-up van Louis Van Droogenbroeck in uniform: “In mijn hoedanigheid van wijkagent heb ik mij die ochtend naar het opgegeven adres begeven, waar ik bevolen was te gaan, in de Rue Charles […]
Rouwplechtigheid Voor Wiebe begon het hele verhaal een jaar eerder, in 1997. Ik zie me nog lopen in de Steenstraat. Ze lag er opgebroken bij, op een steenworp van de Beurs, onder de rook van […]
Assenverstrooiing Op de strooiweide. Een oude livreiknecht loopt met een omgekeerd wierookvat rond, waaruit de as komt te stromen. De islamitische jongen met hoogopgeschoren nek is intussen verdwenen. De regen maakt zich meester van het […]
Dokter Rafels Mijn beurt om het verhaal over te nemen. Wiebe, want we noemen elkaar bij de voornaam, komt me op gezette tijdstippen raadplegen met wisselende klachten. Lichamelijk verkeert hij in goede gezondheid, maar hij […]
De ochtendraadpleging Ik kan er meteen aan beginnen, enkele uren achter elkaar tot ie leeg is. Telkens als je denkt, ik ben bijna zover, komt er weer iemand naar binnen. Op een gegeven ogenblik gaat […]
Het is een wonderlijk decor voor de startontmoeting: Brigitte, Wiebe en Rafels. Het lijkt wel Erwin en de detectiveclub. Het was een beetje mijn eis geweest, als ik dan toch met Wiebe en Brigitte in […]
Wiebe: “tijd om naar de showvoorstelling te gaan.” Ik ben niet moe, maar ik verlang naar huis. Normaal gesproken zit ik rond deze tijd mijn e-mails te beantwoorden en stukjes te schrijven. Ik zal mijn […]
Afscheid van Brigitte in het stationsbuffet van Brussel Centraal. “Ik zal u eens iets opbiechten, beste Wiebe. Toen ik me bewust werd, wie u was, de minnaar van mijn zoon zeg maar, vond ik dat […]
De gsm gaat over. Iedereen springt op. Het is die van Rafels. Ik krijg Louis aan de lijn. Hij wenst me even te spreken, want hij heeft groot nieuws. “Fernando is dood in zijn appartement […]
Het gevaar komt van achter je, zei de Hajja. Als het raadplegen afgelopen is, hijsen Ibrahim en ik Siegfried in het stoeltje. Het is een beetje raar, twee mannen met een kind, zo in het […]
Hoog bezoek! Terwijl we in de politiecombi bezig zijn met het opnemen van de verklaringen, komt een nieuwe autokaravaan toegesneld, en wel van de federale politie, gevolgd door de lokale televisie en de rest van […]
Wiebe blijft er maar op terug komen. Wat blijft nog van Ricky over na de autopsie? Wat rest er van een gezonde jonge man met aangeprikte aders op de armen? Een rijtje afmetingen en gewichten, […]
Op de Franse luchthaven staat oom Oscar op ons te wachten. We eten samen, vooraleer suikeroom met Sarah het vliegtuig naar Orlando, Florida neemt. Oom Oscar heet in werkelijkheid Othman. Ik vind het zonde van […]
Wiebe komt met vertraging opdagen. Hij komt recht van de trein en is gewapend met recente literatuur en een gay gids van Parijs. In mijn versleten bomberjacket bezoeken we samen de moderne homo-horeca van de […]
Een Marokkaanse etage in de Arthur Rimbaudstraat. Haar huis is ingericht op de Maghrebijnse manier, zitbanken in het vierkant tegen de muren, bekleed met rood damastfluweel. De wanden zijn gepleisterd en naakt, behalve hier en […]
Wiebe in de auto. Je wereldbeeld valt soms aan diggelen. Laatst kom ik in een krantenwinkel. Ik sla een paar vunzige Belgische homoblootblaadjes open en ik kijk in het gezicht van Ricky, en in nog […]
“We moeten hier weg.” “U loopt nu met een natuurlijke snelheid voor me uit en we gaan hier weg uit deze ongezonde ziekenhuisomgeving.” Robeyns spreekt rustig en duidelijk, maar een beetje hees. “Alles gaat altijd […]
Misschien heeft de kalium zijn werk al gedaan. Ik probeer het ziekenhuis nogmaals, maar ik krijg Vivaldi en ik kan er niet meer tegen. Er blijft niet veel batterijstroom meer over. Ik vind er tenslotte […]
Een dubieus Franstalig krantje publiceert een dossier over de affaire. Het blijkt dat de dood van Robeyns nog meer mensen aan het praten brengt. De tabloid wijdt vier volle pagina’s aan het proces. “Er staat […]
Brigitte is vol van bitter commentaar. De familie Van Genechten was in paniek. Mijn zwangerschap was een steen in de kikkerpoel. Ik spoel een laatste keer terug naar 1976, maar iets later dat jaar. Thuisgekomen, […]
Beelden van voor zijn dood Het heeft nog de lokale pers gehaald. In een prachtig Brussels hotel worden de definitieve nieuwe uniformen van de politie aan het publiek getoond. De hele pers en modewereld is […]
Om zijn literaire loopbaan van zijn beroepspraktijk gescheiden te houden – zijn vaak duidelijk autobiografische proza dat geen taboes uit de weg wil gaan zou hem in zijn onkreukbaarheid als arts kunnen aantasten – koos Peter van Breusegem bij de publicatie van zijn eerste roman voor een pseudoniem.
Dirk van Babylon was geboren.