“…Het is nu werkelijk een dag na de dag, juist vierentwintig uur na het onmogelijk met woorden te omschrijven en te beschrijven ogenblik. Juist twintig vóór negen is het nu en vergelijk dus maar.
Hoi pap! Pap??
Hallo ik zat net te eten.
Da’s laat, had je dienst?
Nee, ik heb mijn soep gegeten tegen acht uur en dan wacht ik tot ik weer honger heb. Bloedworst met rode kool, lust je dat?
“…De namiddag is uiterst aangenaam voorbijgegaan. We zijn naar ’t strand geweest en hebben in een zetel gelegen. Een frisco gegeten en de foto’s afgehaald.
Ssst, Adriaan ligt te slapen, terwijl ik dit schrijf. Hij mag niet wakker worden voor het zes uur is, want hij moet rusten voor de reis. Hoe het zover kunnen komen is, dat hij nu in mijn bed ligt te sluimeren, dat is een lang verhaal.
Arseen vervult zijn dienstplicht. Het gescheiden zijn van elkaar valt het koppel zwaar. Vooral nu Louisette in blijde verwachting is… “…Mijn man, ik ben zo aan jou gehecht met alles wat aan mij is. Ik […]
…Er is een “suite” van de broers van Arsène (hij heeft er vier) en ook Anna heeft een cavalier. De dames dragen allemaal lange kleren, décolletés die tijdens de mis natuurlijk zedig worden bedekt.