Vergeefse zoektocht naar de zin van het bestaan.
Waarom zijn wij geboren? Waar gaan wij naartoe?
Is er een hoger doel of enkel maar gedoe?
Wat ligt er achter ons? Waar komen we vandaan?

Op boeken en de kunsten ben ik afgegaan.
Van leugens en bedrog en ijdelheden moe,
Vertrouwde ik me aan de tijdprofeten toe.
Maar wat heeft het voor nut om stil te blijven staan,

Bij holle woorden die verbleken bij het lijden?
Het onrecht in de wereld maakt me machteloos.
De droefenis die daaruit opwelt is te snijden.

Maar kijk eens in de tuin hoe daar zo achteloos,
De bloesem bloeit en weer verwelkt aan alle zijden.
Dan ben ik toch weer even echt gedachteloos.

Dit gedicht is het antwoord op een gooi die een chatbot heeft gedaan op vraag van Theo Koelé: “Dat is een interessante uitdaging. Ik zal proberen om een sonnet te maken in de geest van Dirk van Babylon, een Vlaamse dichter die bekend staat om zijn ironische en satirische verzen.”

Hier is de oorspronkelijke poging (van Dirk van Babylon):

Afbeelding bovenaan: cover ‘Der Proceß’ – Franz Kafka (posthuum gepubliceerd in 1925). Bron afbeelding: https://www.book2look.com/book/9783596903566