Brievenboek van mijn ouders: Iddergem, 6 mei 1953 “…Ik kan zo soms wegsoezen als ik aan zondag denk. Was ik dat wel die zondag zo gelukkig was? De koelheid, de chefferij die ik soms aan de dag leg, waren helemaal weg.
Brievenboek van mijn ouders: Iddergem, 22 april 1953 “…Wij zullen er eens goed om lachen en volgende maand herbeginnen we. Kwestie van eens wat leven te brengen gedurende onze verloving.
Brievenboek van mijn ouders: Leuven, 21 april 1953 “…En wat kan ik eraan doen dat ik bij u nog wat meer zoek dan een andere jongen bij een ander meisje. Ik voel mij soms een klein kind bij jou en noem je dan moedertje…
Brievenboek van mijn ouders: Leuven, 4 april 1953 “…Het is onze eerste Pasen tezamen zoals het eens onze eerste Kerstmis was. Dat het een vrolijke en blijde en een gelukkige moge zijn.
Brievenboek van mijn ouders: Leuven, 10 maart 1953 “…Gisteravond heeft hier op het kot weer iemand jouw foto die op mijn bureau staat, vastgenomen en gezegd: “Dju Breus, jij hebt toch een ferm lief.”
Brievenboek van mijn ouders: Winnik, 7 maart 1953 “…Het werkt erg op mij dat ik nog zoveel stof te verwerken heb en dat ik, zolang ik labo heb, geen kans heb om er veel naar om te zien.
Brievenboek van mijn ouders: Leuven, 24 februari 1953 “…Je armen, je armen voel ik nog om mij en je ziel en je hart in mij, vervuld ben ik van jou en je ogen zie ik nog blinken als kaarslichtjes. Och, ze zijn niet troebel, maar ze zijn meren waar de zon in schijnt.
Brievenboek van mijn ouders: Iddergem, 10 februari 1953 “…Morgen krijg ik de 23ste brief. Ik heb de andere 22 geklasseerd en genummerd. ’t Wordt een heel pak. Een speciale kast moeten we hebben later om onze brieven in te steken. Want zoiets doen we nooit weg.
Brievenboek van mijn ouders: Leuven, 10 februari 1953 “…Er zijn maar twee plaatsen waar ik werkelijk thuis ben, namelijk “chez mes deux mères, ma vraie et ma bonne”. En nu moet ik oppassen, want je zou gaan denken dat het voor jouw moeder is dat ik kom…
Brievenboek van mijn ouders: Iddergem, 29 januari 1953 “…Als ik er begin aan te denken, aan ons later leven samen, altijd samen, dan word ik zo ongeduldig en daarbij kan ik me voorstellen hoe het zal gaan.