Spring naar de inhoud

Ontslaving: de dopingzondaar die zich geen bedrieger voelde

Ontslaving: de dopingzondaar die zich geen bedrieger voelde

Lance Armstrong (1971, Plano, Texas, VS) is misschien wel de ‘beroemdste’ dopingzondaar in de sportgeschiedenis.

Levensloop

Armstrong was al op jonge leeftijd een beloftevol zwemmer en fietser en als tiener won hij meerdere triatlons. In 1992 koos de beloftevolle sportman definitief voor het fietsen en tekende hij een contract bij het Motorola Cycling Team. Het was het begin van een beloftevolle wielercarrière.

In 1996 werd bij Armstrong teelbalkanker vastgesteld, waarvoor hij behandeld werd. Ondanks zijn gezondheidsproblemen, won hij op 25 juli 1999 als tweede Amerikaan in de geschiedenis de Tour de France. Na het winnen van zijn zevende Tour in 2005, stopte hij tijdelijk met rennen om in 2011 definitief de wielerwereld vaarwel te zeggen.

De reputatie van Armstrong kreeg een flinke deuk toen hij meermaals werd beschuldigd van dopinggebruik. Ondanks dat hij publiekelijk bleef ontkennen, verloor hij in 2012 uiteindelijk al zijn zeges sinds 1998, inclusief zijn zeven Tour de France-titels, naar aanleiding van een vernietigend rapport van het Amerikaanse antidopingagentschap USADA. Bovendien werd hij levenslang geschorst van alle sporten die de World Anti-Doping Code volgen.

In januari 2013, tijdens een televisie-interview met Oprah Winfrey, gaf hij uiteindelijk toe dat hij bij al zijn overwinningen in de Tour verboden prestatieverhogende middelen gebruikt had. Hij zei echter dat hij zich geen bedrieger voelde en dat het niet als verkeerd aanvoelde toen hij doping gebruikte. Toch kreeg hij bakken kritiek over zich heen en zal hij altijd in ons geheugen gegrift staan als een van de grootste dopingzondaars in de geschiedenis van de sport.

Foto: Paul Coster, CC BY 2.0 <https://creativecommons.org/licenses/by/2.0>, via Wikimedia Commons


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Recente bijdragen

Aidspatiënten van Dr. Peter van Breusegem – deel 1

Het verhaal van Hubert en zijn vrouw. In de jaren tachtig, middenin de aidsepidemie, begint Dr. Peter van Breusegem als jonge huisarts in zijn eerste praktijk. Een beetje onvoorbereid vangt hij de eerste aidspatiënten op. Ondanks het feit dat hij nog niet zo veel ervaring heeft, doet Peter zijn best hen zo goed mogelijk te begeleiden, ook op psychologisch vlak.

Kankerpreventie

Kanker voorkomen Wat kunt u zelf doen? Wat kan uw huisarts doen? Wat kan de specialist voor u doen? Primair en secundair Primaire preventie betekent iets doen nog voordat de ziekte ontstaat. Secundaire preventie is […]

Portret van een gewezen politicus

Portret van een gewezen politicus Normaal mag je nooit met iemand zijn of haar familienaam spotten, maar voor een keer overtreden we het taboe. Sorry Patrick. De kronkel, of hoe hij mag heten, Heeft nu […]