Brievenboek van mijn ouders: Iddergem, 29 januari 1953

Louisette kijkt reikhalzend uit naar hun eerste huwelijksnacht…

“…Als ik er begin aan te denken, aan ons later leven samen, altijd samen, dan word ik zo ongeduldig en daarbij kan ik me voorstellen hoe het zal gaan. O mijn jongen, ik weet precies hoe het de eerste avond of liever de eerste nacht van onze huwelijksdag zal zijn. Wat je zult zeggen en hoe ik in volle overgave de jouwe zal worden. O zo volledig zal ik van mijn Breus zijn. Ik tracht er zo geweldig naar. Dan alleen zal je voelen hoe het is om door een vrouw bemind te zijn.

Jongen, daarom mag het nu niet gebeuren en wat ik eens in een vlaag van zwakheid zei, moet je absoluut vergeten. Eens getrouwd zal ik altijd zwak mogen zijn en vrijwillig, want ik zal niet anders willen. Jongen, een nieuw jaar begint nu, ons jaar. Als de zomer er is, is het onze beurt. Hoe is het nu het kortst: 38 weken, 6 maanden ofwel nog ‘n keer of zes, zeven een beetje ziek zijn…”

Wilt u graag uw steentje bijdragen tot de totstandkoming van ‘Vi to (Wij twee). Het brievenboek van mijn ouders’? En het boek en allerlei exclusieve voordelen ontvangen voor uw hulp? Neem dan hier een kijkje. 

---