Aria senza fine
Voorgelezen door Dina Sonck
Marforio, ik kom terug op senza fine.
“Het is een eindeloos want steeds herhaald verhaal
En op de duur wordt het een klein beetje banaal,”
Zo zei onlangs Zuster Maria Margarine.
Ze wees op je gebruikelijke contramine
En je gebruik van ongebruikelijke taal,
Je oorverdovend overdreven woordkabaal,
Je onophoudelijke dreig- en scheldlawine.
Heb jij onlangs nog jouw temperatuur gemeten?
Waar ruik je naar? Een diesellucht? Een olietoorts?
Het onderhuidse turfvuur in verborgen spleten?
Je gloeit och arme van de liederlijke koorts!
In ijlwaan als een adder in haar staart gebeten.
Geen senza fine maar opnieuw een enzovoorts.
Recente bijdragen
Buitenwipper
Hij praat zonder eind en loopt af als een wekker. En ijverig ligt hij waar mogelijk dwars, afwisselend nors en balorig en bars.
Witwas
Partij van waarden? Ja, dan denk ik: welke waarden? Kapotgeschoten vlag, wat rafels en een flard? Het persverhaal onsamenhangend en verward.
Links, rechts, averechts
Jij schreef omtrent wie straks de volkseenheid gaat leiden, en reageerde koeltjes op mijn pennenvrucht. Een rechtse voorstander van orde en van […]
