Spring naar de inhoud

Aria senza fine

Aria senza fine

Aria senza fine

Voorgelezen door Dina Sonck


Marforio, ik kom terug op senza fine.
“Het is een eindeloos want steeds herhaald verhaal
En op de duur wordt het een klein beetje banaal,”
Zo zei onlangs Zuster Maria Margarine.

Ze wees op je gebruikelijke contramine
En je gebruik van ongebruikelijke taal,
Je oorverdovend overdreven woordkabaal,
Je onophoudelijke dreig- en scheldlawine.

Heb jij onlangs nog jouw temperatuur gemeten?
Waar ruik je naar? Een diesellucht? Een olietoorts?
Het onderhuidse turfvuur in verborgen spleten?

Je gloeit och arme van de liederlijke koorts!
In ijlwaan als een adder in haar staart gebeten.
Geen senza fine maar opnieuw een enzovoorts.
 


Recente bijdragen

Fout sonnet

Fout sonnet Vanuit mijn venster heb ik uitkijk omtrent migranten, En landverhuizers die hier vragen om asiel. Voor sommigen is het een roeping of een […]

Buitenwipper

Jean Marie Dedecker

Hij praat zonder eind en loopt af als een wekker. En ijverig ligt hij waar mogelijk dwars, afwisselend nors en balorig en bars.