Intervisie

We hebben in de geneeskunde in het algemeen en de huisartsgeneeskunde in het bijzonder tijdens onze carrière een tendens zien ontstaan, waarbij ons handelen geworteld dient te zijn in de wetenschappelijke literatuur, in drie Engelse woorden: Evidence Based Medicine. Ons beleid moet gebaseerd zijn op wat erover verschenen is.

Nu zijn er heel wat wetenschappelijke artikels te vinden die niet alleen aandacht besteden aan het nut van de methadononderhoudstherapie op zich, maar ook de plaats ervan in de huisartsenpraktijk. Als ik terugkijk op mijn carrière, moet ik zeggen dat ik heel veel gehaald heb uit de intervisiegroep, waarbij ik me destijds heb aangesloten.

Die bestond erin dat we een keer per maand samenkwamen om onze gevallen te bespreken, tien keer per jaar, en ik heb dat toch twintig jaar volgehouden. Het was een zeer waardevolle ervaring, omdat je onder gelijken kon praten over de uitdagingen die de dagelijkse verslavingszorg kon stellen.

Daar waren ook twee deskundigen bij die vanuit psychiatrische of zelfs psychoanalytische hoek verheldering gaven. Ik heb daar veel geleerd. Deze ervaring die meer dan twintig jaar heeft geduurd, heeft me flink geholpen. Niet alleen om meer kennis te verwerven, maar ook om emotioneel om te kunnen gaan met de druk en de belasting die nu eenmaal gepaard gaan met de verslavingszorg.

In geval van nood konden we ook een beroep doen op supervisie, waarbij een specialist zijn licht liet schijnen op moeilijke gevallen. Er zijn momenten van verslagenheid, en dat je denkt dat je het niet meer aankunt. Het ergste is als er iemand voor wie je zorgde, zelfmoord pleegt. Dat hakt erin.

Soms gaat het verkeerd en dat moeten we dan ook zij tegenstribbelend aanvaarden. Terzelfdertijd heb ik me ingespannen om ook aan Nederlandstalige kant in Brussel iets te doen aan de deskundigheidsbevordering van de artsen. Op vraag van de Brusselse Huisartsenkring animeer ik een viertal bijscholingsavonden per jaar, waar ook aandacht is voor discussie en gevalsbespreking.

Het gaat niet alleen maar om technische beslissingen, maar ook om emotionele betrekkingen in de huisartsgeneeskunde.