Spring naar de inhoud

Ontslaving: geestziekten

Ontslaving: geestziekten

Het is niet zo gemakkelijk het onderwerp te berde te brengen: wie is geestesziek? Het is op zich een akelige vraag. Neem van mij aan dat geestesziekte in elke bevolking, ook bij ons, veel voorkomt en veel schade aanricht. Om te beginnen voor de betrokkene zelf. Er is vaak een beklemmend gebrek aan elementaire kennis over geestesziekten in de samenleving, en ook bij de patiënten zelf, die vaak met allerlei vooroordelen rondlopen.

De toegang tot de geestelijke gezondheidszorg, die voor iedereen zou moeten openstaan, is lang niet vlot verzekerd. Je merkt nu wel dat er misschien een mentaliteitsverandering bezig is. Ik stel vast dat er wel wat hoopvolle acties zijn in de media, dat er wat gedaan wordt om meer begrip te kweken. Er is echter nog een lange weg te gaan, zeker in milieus die niet zo mee zijn met de moderne trends.

Intussen moet me toch van het hart dat de psychologische hulpverlening in ons land ofwel ondermaats en overbevraagd is, ofwel duur, maar dan wel sneller en doeltreffend. Lang niet iedereen kan zich psychologische hulp veroorloven en dat is ontzettend jammer.

In wezen heb je de keuze tussen twee circuits. Ik heb het nu even over Vlaanderen, waar we gesubsidieerde Centra voor Geestelijke Gezondheidszorg of CGG hebben. In Brussel is het weer een beetje anders en in Nederland is het al helemaal verschillend. Daar kan ik niets over zeggen, maar bij ons zijn er in de praktijk lange wachtlijsten.

Het is bedroevend vast te stellen dat een persoon met wie je er lang hebt over gedaan om de stap naar de psycholoog te zetten, net op dat ogenblik in het motivatieproces te horen krijgt dat de eerste afspraak pas over drie maanden kan plaatsvinden. Die persoon zal dat als fnuikend ervaren. Ik vind dat onbetamelijk en schandalig en ik erger me er constant aan.

Nu, dan kun je daarvoor passen, voor die gesubsidieerde sector, en kijken welke betalende dienstverlening er voorhanden is. Dan zou ik dat zeker aanraden in gevallen waar er sprake is van langdurige verslaving en waar nog voldoende kapitaal aanwezig is.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Recente bijdragen

1987 – Oprichting van The Foundation

Sensibilisering rond hiv en aids Midden jaren tachtig. In Vlaanderen heeft de Katholieke Kerk nog steeds de touwtjes in handen. Conservatief en bekrompen. Hoe communiceer je dan over een nieuwe ziekte, die voor iedereen risico […]

Aidspatiënten van Dr. Peter van Breusegem – deel 1

Het verhaal van Hubert en zijn vrouw. In de jaren tachtig, middenin de aidsepidemie, begint Dr. Peter van Breusegem als jonge huisarts in zijn eerste praktijk. Een beetje onvoorbereid vangt hij de eerste aidspatiënten op. Ondanks het feit dat hij nog niet zo veel ervaring heeft, doet Peter zijn best hen zo goed mogelijk te begeleiden, ook op psychologisch vlak.

Kankerpreventie

Kanker voorkomen Wat kunt u zelf doen? Wat kan uw huisarts doen? Wat kan de specialist voor u doen? Primair en secundair Primaire preventie betekent iets doen nog voordat de ziekte ontstaat. Secundaire preventie is […]