
Beste lezer,
vanaf vandaag kunt u exclusief de eerste versie van het definitieve manuscript van mijn boek ‘ontslaving’ hier lezen. Veel leesplezier en ik zie uw reacties tegemoet.
Wie bent u, lezer van dit boek? Dat zal ik achteraf te weten komen. Ik weet nu alleen wat ik zou willen wie u was: een middelengebruiker of iemand uit zijn of haar naaste omgeving. Of de hulpverleners van allerlei slag die met problemen door gebruik of verslaving te maken krijgen. Iedereen die meer wil weten over middelengebruik en hoe ermee om te gaan.
Dat is het publiek dat ik wil bereiken. Dat bent u dus voor mij, zonder enige vorm van vooroordeel mag ik hopen, dat van weerskanten. Dat is waar het vaak mis gaat. Dat zoveel lieden met een oordeel klaar zitten dat meer niet te veranderen valt en dat voorbijgaat aan alle moderne kennis. Veel mensen hebben een gevoel van afkeuring als het over middelengebruik gaat en scheren iedereen over dezelfde kam. Daar moeten we wat aan doen.
Mijn bijdrage is te proberen duidelijk maken waar het bij middelengebruik werkelijk om gaat, al heb ik ook niet alle oplossingen in mijn binnenzak zitten. Ik kan alleen mijn ervaring samenvatten en enigermate doorgeven. Iedereen is anders. Daar moeten we van uitgaan. Elk publiek is anders en dat geldt zeker voor gebruikers. Alle leeftijden, alle geslachten, alle culturen komen aan bod. Het middelengebruik is echt niet aan een bepaalde groep of klasse verbonden.
Het gaat om menselijk gedrag dat wijdverbreid is en zoals in elke groep is er een grote spreiding van verschillen rond een gemiddelde. We moeten juist loskomen van het idee dat middelengebruikers een bijzondere categorie van mensen vormen. Dat het mensen zijn die met een tekortkoming behept zijn en die we voor ons eigen gemak ergens in een hokje kunnen duwen om ze zo buiten onszelf te plaatsen.
Goed, het gaat om mensen van uiteenlopende afkomst die hun leven leiden, zo goed en zo kwaad als het gaat. Vaak met veel tegenslagen, want vele gebruikers die ik heb gekend, hebben het niet onder de markt. Ze lopen meer risico dan gemiddeld op allerlei tegenslagen waaronder ziekte en psychosociale en professionele moeilijkheden.
Recente bijdragen
Meer burn-out en psychisch lijden, maar wie luistert?
In een vorig artikel kaartte ik al de duidelijke toename van burn-out en psychische problemen aan. Die evolutie heb ik de afgelopen jaren ook in mijn […]
De wil om te blijven helpen
Het viel me zwaar om mijn patiënten te vertellen dat ik zou stoppen in mijn praktijk in Brussel. Misschien verklaart dat ook waarom ik ervoor kies […]
Ik moet u iets vertellen
Vanwaar komt nu mijn drijfveer om mensen in noodsituaties te (blijven) helpen? Een bepalend moment in mijn carrière was mijn inzet in de jaren ‘80 […]
Geef een reactie