Ontslaving: categorie

Verwaarlozing, mishandeling, incest en pedofilie tijdens de kinderjaren zitten vaak op de rand tussen software en hardware naargelang de leeftijd van het kind dat het seksuele geweld ondergaat. Dat kan lang nawerken en in de hele levensloop veel schade aanrichten. Sommigen zijn totaal verprutst op het ogenblik dat ze bij ons komen.

De schade aan ziel en lichaam is soms al heel groot vanaf de eerste kennismaking met de huisarts. Heel soms kunnen we daar fundamenteel echt niet veel meer aan doen. Dan moeten we ons in arren moede beperken tot het verhelpen van afgeleide problemen, en zorg en ondersteuning bieden.

Toch kan daar soms nog met de tijd verandering in komen, naarmate het vertrouwen groeit, en soms komt het nog wel eens tot loutering. Dat lukt niet altijd, maar daar moet je leren mee leven, dat niet alles rozengeur is. Onze aanpak heeft veel te danken aan Carl Ransom Rogers (1902 – 1987). Deze Amerikaanse psycholoog en psychotherapeut wordt samen met Abraham H. Maslow (1908 – 1970) als grondlegger van de humanistische psychologie beschouwd.

Zijn publicatie over de client-centered therapy dateert van 1951 en was baanbrekend. De therapie dient in het teken van de hulpvrager en niet van de therapeut te staan. Rogers heeft zijn opvattingen over de ‘groei van de persoonlijkheid’ in tal van boeken en tijdschriftartikels uiteengezet.

Het individu is een subject en niet een object dat ontleed, beoordeeld en gemanipuleerd mag worden. Het is belangrijker hoe de mens iets ervaart dan hoe het in werkelijkheid is. De ervaring van de cliënt is zijn of haar werkelijkheid. In de therapie is de subjectieve wereld van een individu hier en nu belangrijker dan de objectieve werkelijkheid.

Voor de therapeut komt het erop aan de wereld door de ogen van de hulpvrager te zien en zich in te leven in zijn of haar gevoelens, met inachtneming van de gepaste emotionele afstand. Daarbij gaat Rogers non-directief te werk, in de zin dat hij geen richting aangeeft of geen doel nastreeft.

De therapeut rekent op de gezonde krachten die in de ziel van de hulpvrager aanwezig zijn om de weg naar genezing of loutering te vinden, rekening houdende met de beperkingen en merkwaardigheden die iedereen er telkens verschillend op nahoudt.

---