Ontmoeting
Elke ontmoeting is een feit dat plaatsgrijpt in een oord op een welbepaald tijdstip in ons leven. Dat twee mensen samenkomen, schept een plaats waar iets gebeurt op een gegeven moment. Wat dat is, hangt alleen maar af van de aanwezigen. Mediteren staat de ontmoeting niet in de weg, wel integendeel. Je kunt ook samen mediteren, waarbij de meditatie uit de strikt persoonlijke sfeer treedt en iets gemeenschappelijks wordt, dat we samen aan de dag leggen.
Waar mensen samenkomen, op voorwaarde dat ze openstaan voor elkaar, zal altijd iets bijzonders en zinvols gebeuren, wat nergens anders gebeurt. Door samen te mediteren, deel je een stukje kwetsbaarheid. Mediteren is per slot van rekening een intiem gebeuren. We willen dat graag koesteren, maar ook delen, en daar heerst een spanningsveld tussen.
Door iets kwetsbaars en kostbaars te delen, loop je ook het risico dat je het kwijtraakt, dat de waarde vermindert of dat het bezoedeld of beschadigd wordt, maar als je het anderzijds alleen maar blijft koesteren en beschermen, gaat het wellicht ook dood, bij gebrek aan licht en lucht, en zal het op zijn minst weinig vruchten opbrengen.
Iedereen komt a priori in aanmerking, en niemand is van tevoren uitgesloten, wat niet wegneemt dat we kieskeurig zijn als het erop aankomt vrijwilligers op te nemen of hulpvragen te aanvaarden. We moeten rekening houden met onze eigen beperkte draagkracht en geen taken op ons nemen die we niet aankunnen.
Zeker als we ons tot middelengebruikers richten, zullen we moeten beseffen dat voorzichtigheid vereist is, in de omgang met anderen die met het gebruik of met hun eigen persoonlijkheid kampen. We zullen bij het selectieproces op de eerste plaats kijken of deze mensen geen gevaar opleveren voor onze vrijwilligers.
Daarnaast is er een aantal minimale voorwaarden waar de kandidaten aan moet voldoen. Het moet grofweg om mensen gaan die in staat bevonden zijn een zinvol gesprek te voeren, en die in staat moeten zijn tijdens een meditatieoefening een klein half uur de mond te houden. Daarvoor dient dus onder meer ook de intakeprocedure. Om te kijken of het zinvol is dat we op een vraag ingaan. Als we zouden beslissen dat niet doen, zullen we dat motiveren.
Recente bijdragen
Aidspatiënten van Dr. Peter van Breusegem – deel 1
Het verhaal van Hubert en zijn vrouw. In de jaren tachtig, middenin de aidsepidemie, begint Dr. Peter van Breusegem als jonge huisarts in zijn eerste praktijk. Een beetje onvoorbereid vangt hij de eerste aidspatiënten op. Ondanks het feit dat hij nog niet zo veel ervaring heeft, doet Peter zijn best hen zo goed mogelijk te begeleiden, ook op psychologisch vlak.
Geef een reactie