Spring naar de inhoud

Emeritus

Emeritus

Emeritus

Hij heeft het zo druk, want gepensioneerd
Heeft hij al zo lang op verlangen geteerd.
Nu is daar de tijd van de rust aangebroken,
Zal hij nog een keer zijn drukketel oppoken.

Hij is het voorlopig nog steeds niet verleerd,
En menige keer in zijn bed omgekeerd,
Blijft hij in de nacht van de rustslaap verstoken,
En heeft hij vergeefs zijn oogleden geloken.

Bevrijd van de dwang en gekweten van plicht,
Maar nog lang niet klaar, af met de goegemeente,
Want nog steeds ontbrandt hij met al zijn gewicht,

En hakt zijn oordeel in arduinen gesteente,
Ja, kijk maar eens, dichter, naar dat vergezicht
Wie ben ik die zeggen mag: “Wee je gebeente.”


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Recente bijdragen

Buitenwipper

Jean Marie Dedecker

Hij praat zonder eind en loopt af als een wekker. En ijverig ligt hij waar mogelijk dwars, afwisselend nors en balorig en bars.

Witwas

Geldbiljetten

Partij van waarden? Ja, dan denk ik: welke waarden? Kapotgeschoten vlag, wat rafels en een flard? Het persverhaal onsamenhangend en verward.

Links, rechts, averechts

borstvoeding

Jij schreef omtrent wie straks de volkseenheid gaat leiden, en reageerde koeltjes op mijn pennenvrucht. Een rechtse voorstander van orde en van tucht.