De Prince van Chocola

Een sonnetje over de liefde, voor Valentijn,
Aan mijn pampoesken, mijn zoete minnepijn.
Mijn allereerste lief, uit een vervlogen tijd,
Daar raakte ik dadelijk mijn jonge hart aan kwijt.

Met golvend bruine haren en gladgeschoren baard,
Kwam hij aangedraafd op zijn witte paard.
Stond hij op de ontbijttafel, recht tegenover mij,
Dan liet mijn maag een gulzig gromgeluidje vrij.

Maar als hij in de ochtend niet opdagen kwam,
Vond ik hem in het blauwe pak van 300 gram.
Met mijn kinderhandje viste ik hem er uit,
En dacht: Hanna, neem toch liever een stukje fruit.

Och, mijn eerste lief, hij woonde in de koekenla,
Geen man van vlees, maar een Prince van Chocola.

H.B.

> Hanna Brems > Hanna > De Prince van Chocola