Avondje thuis

Avondje thuis

Zaterdagavond 23:06

Het is tamelijk rustig in mijn hoofd
Er is een ruimte in mijn fijne brein
Met een houten vloer
En bloedrode muren die best gezellig ogen
Een blauwe zetel in het midden
En daarnaast een graslelie
Die veel water nodig heeft
Maar er zijn tranen genoeg

Daar zit ik dan
Ik heb een kommetje dinergranen op mijn schoot
Dat zijn ontbijtgranen
Maar dan voor in de avond

Enya zingt op de achtergrond
Op dit moment de enige zangeres die welkom is in mijn lieve hersentjes
Met haar stem
Geen persoon van vlees en bloed
Ik wil alleen zijn
Het voelt veel te krap als iemand in mijn hoofd komt kijken

In mijn achterhoofd bevindt zich een tuin
Waar het ondertussen – gezien het uur – balkdonker is
Donker als een balk
Als een balk van een donker ezeltje
Balkiebalk

Maar als je goed in de verte kijkt
(Niet in mijn ogen schijnen met je lamp!)
Zie je mijn haren als een sluier de achtertuin afschermen van de buitenwereld
Een bruine treurwilg die gesnoeid moet worden
Maar niet te hard, want dan komt er te veel door

Ga je naar de voordeur
(veeg je voeten zodat je geen rommel binnenbrengt)
en verlaat je de kamer met de zetel en de graslelie
dan kom je op de oprit terecht
Stap je best dadelijk in de auto
En kijk je met twee knipperende koplampen naar de buitenwereld
Daar kan je enkel de nabije toekomst mee verlichten
Verder niet
We zien wel waar de rit ons brengt

Stap in!
Doe je gordel om!
We vertrekken!
Gaat ie dan!

 

H.B.

---