Spring naar de inhoud

Weg met Sinterklaas en Zwarte Piet: Inleiding

Weg met Sinterklaas en Zwarte Piet: Inleiding

Essays_Weg met Sinterklaas en Zwarte Piet_foto van sint en piet

Nu de jaarlijkse discussie omtrent de zwartepietproblematiek weer losbarst, zal ik ook maar mijn standpunt bekendmaken, dat het om een walgelijke, weerzinwekkende en wansmakelijke vertoning gaat, waarbij kinderen massaal worden blootgesteld aan een foute man in een gedateerd bisschopsgewaad met een schimmel tussen de benen en een zwarte piet.

Of meerdere zwarte pieten. Alle gekheid op een stokje, Zwarte Piet is veruit de sympathiekste van de twee, maar dat neemt toch niet weg dat het om een dienaar in een slavenoutfit gaat, en om een blanke die zich zwart verft, en zich tot spotprent van de neger vermomt, om het woord niet te noemen. Dat is kwetsend voor een verwaarloosbaar aantal gekleurde medemensen.

Als zij zich gekwetst en vernederd voelen, moet dat in de discussie meegenomen worden. Dat mag je tegenwoordig niet meer beweren, want als je dat wel doet steekt er een storm op in de socials en word je verketterd en uitgejouwd. Blijkbaar zijn dan weer andere mensen gekwetst, die Zwarte Piet in bescherming willen nemen. Wellicht omdat ze een sentimentele band met hem hebben, of gewoon om te jennen.

Die lui worden daar blijkbaar zeer boos van, als je af mag gaan op de teneur van de facebookbijdragen hieromtrent. Toch zal ik hier niet onder stoelen of banken steken dat ik het wel gehad heb, met de goedheiligman. Deze barokke verkoopicoon teistert al weken voor zes december, wanneer het zijn naamdag is, de winkelstraten, de media en het internet en wat mij betreft mag het wel eens ophouden.

Sinterklaas is een stuitend boegbeeld van de tomeloze consumptiedrang, een willoze speelbal van enorme commerciële belangen en de onbetwiste kampioen van de ongelijkheid, want hij geeft meer aan rijke kinderen dan aan arme. Zijn hele beeldvorming is verkeerd. We zien een behaarde bejaarde van het mannelijk geslacht in wijvendracht voorzien van een mijter en kromstaf. Allemaal uiterst symbolisch.

Deze potsierlijke kledij is die van een bisschop zoals we die sinds de contrareformatie kennen. Met dat woord bedoelen we een periode in de wereldgeschiedenis, pakweg vanaf de tweede helft van de zestiende eeuw.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Recente bijdragen

A-priori

Het succes van ons gedicht zal ervan afhangen of het toespreken ook een aanspreken wordt. Voel je je als lezer aangesproken door het gebodene? Daaruit volgt de vraag voor de maker…

Berlijn

Louisa vond Berlijn een mooie en aangename stad, omdat ze kleurig is. Brussel daarmee vergeleken is grauw en grijs. Dat vindt ze deprimerend.