Huisarts in coronatijden

Huisarts in coronatijden

Het zijn vreemde tijden. Niet in het minst voor de huisarts die zijn job drastisch veranderd ziet. De komende weken zullen we deze blog aanvullen met een aantal interviews die journaliste Karolien Selhorst had met Dirk van Babylon. Per aflevering zullen we een actueel thema behandelen. Het eerste in de rij lees je vandaag.

Peter, wat er is nu fundamenteel anders voor jou tijdens deze coronacrisis?

“Ik vind het bijzonder frustrerend dat ik mijn patiënten niet mag aanraken. Als huisarts heb je nu eenmaal een intieme band met hen: wij kunnen mensen aanraken, onderzoeken, naakt zien, een spuit geven, enz. Dat fysieke contact valt nu weg en dat is in zekere zin desoriënterend.”

Zie jij nu meer of minder patiënten dan voor de coronacrisis?

“We werken momenteel met gesloten deuren. Dat betekent dat 95 procent van mijn raadplegingen via de telefoon gaat. Ik probeer de hulpzoekers dan te oriënteren en zo goed mogelijk te helpen met hun klachten. Daarnaast help ik chronische patiënten die met COVID niets te maken hebben en nu tot de ontdekking komen dat ze hun huisarts niet meer kunnen zien. Huisartsen moeten het hebben van de chronische patiënten: diabetici, hartpatiënten, maar ook de verslaafden die ik soms al twintig jaar volg. Normaal zien we elkaar geregeld, nu moeten we elkaar spreken via de telefoon. Dat is niet altijd vanzelfsprekend, maar we kunnen deze zorgvragers uiteraard niet in de steek laten. Jammer genoeg is het wel de realiteit dat veel van hen nu in de kou blijven staan. Allerlei onderzoeken enz. worden nu uitgesteld tot in augustus of later, dus lopen we hier vast. Anderen zijn dan weer bang om naar de hulpverlening te stappen als hun klacht niet past binnen de coronaproblematiek en dat maakt dat sommige dingen veel te laat ontdekt worden of gemist worden. Dat is dus wel een probleem.”

Vrees je dat er na de coronacrisis een opstoot zal zijn van zware ziektes?

“Er zullen inderdaad patiënten zijn die niet op tijd geholpen werden of van wie de behandeling niet meer is aangepast. Ik hoop dat de schade niet te groot zal zijn, maar ik ben daar niet gerust op.”

Zijn er meer psychische klachten nu?

“Mensen met psychische klachten vallen helemaal uit de boot. Als huisarts zie ik veel mensen met geestelijke stoornissen. Ik probeer zo veel en zo aandachtig mogelijk te luisteren naar hen en hen aan te moedigen. Het is vooral frustrerend dat ik momenteel mensen niet kan doorverwijzen naar andere hulpverleners zoals psychiaters en psychologen. Zij werken veelal via de telefoon en dat is voor veel van mijn patiënten een extra drempel. Een bijzonder moeilijke groep zijn slachtoffers van huiselijk geweld. Daar staan we totaal machteloos tegenover. Gezinnen zitten nu eenmaal opgesloten met elkaar en het is heel moeilijk om daar als huisarts tussen te komen. Veelal zijn het vrouwen en kinderen die het moeten bekopen. De vraag is: waar kunnen die naartoe nu? In het normale geval kunnen we die gezinnen tijdelijk uit elkaar halen. Dat is nu veel moeilijker.”

Zie jij nu ook een ander soort klachten opduiken?

“Mensen zijn meer op zichzelf aangewezen en de klachten die er altijd al waren worden erger. Mensen zijn gedwongen om in hun thuissituatie te blijven zitten. Het is al in normale tijden niet gemakkelijk en nu zeker niet. Zo heb ik bijvoorbeeld iemand in behandeling met zware psychische klachten en normaal zou ik die doorverwijzen naar een specialist, een psychiater, maar dat is nu allemaal niet mogelijk. Die mensen blijven nu in de kou staan en hun klachten worden erger. Ik voel me dan een beetje overbevraagd. Het is mijn vak niet, maar ik voel me dan verplicht om daarop in te gaan en zelf een stukje voor psychiater te spelen. In de praktijk zit ik dus helemaal vast met sommige mensen.”

Werk jij nu meer of minder uren?

“Ik heb het persoonlijk gemakkelijker, omdat wij met gesloten deuren werken. In het winterseizoen gezien zag ik soms meer dan vijftig mensen per dag, wat veel te veel is. Om gezondheidsredenen had ik net tevoren al mijn uren beperkt, en ik ga er niet boven.”

Wanneer voorzie je dat je weer normaal zal kunnen werken?

“Ik denk vanaf juni. Veel zal natuurlijk afhangen van hoe we de maand mei doorkomen. Zo kan er een tweede piek komen of zo. Dat weten we allemaal niet. Ik hoop echter dat de opvang van chronische patiënten snel herneemt.”

 

 

Interview afgenomen en neergeschreven door Karolien Selhorst.

---