Apegapen

Een beeldenwinkel in Cambodja.

Tot in september

Van de voorbije hittegolf werd ik redelijk duf. Het ziet er naar uit dat het de komende tijd wat minder wordt, maar dan zul je zien dat we uitgerekend naar Afrika vertrekken. Ik weet niet of het een goede keuze is na de kennismaking met de tropische klimaatomstandigheden die we twee weken hebben gekend. Ik had er een beetje genoeg van.

Wat er ook van zij, wij gaan eruit tijdens de maand augustus. Iedereen kan naar hartenlust bladeren in de bestaande webpagina’s, maar zelf kijken we er even niet naar om. We zullen ons tijdens de vakantie bezinnen hoe het verder moet. Wellicht moeten we onze energie anders spenderen, want veel bewegen doet het niet. Ik kan ook niet meer zoals vroeger hele nachten opzitten om tekstjes te maken en te vertalen.

Het is hoe dan ook een gepast moment om even de riem er af te leggen en na te denken over de zinvolheid van alles wat we aan het doen zijn. Naarmate de ouderdom toeneemt, blijven er steeds minder keuzes over, terwijl de herinneringen zich opstapelen. Juist daarom is het meer dan ooit nodig de juiste beslissingen te treffen voor de beperkte tijd die nog rest. Veel meer gelegenheid voor een tweede kans rest er niet meer.

Ik mag niet klagen. De afgelopen vijftien jaren zijn de beste van mijn leven geweest. Ik begin zo het gevoel te krijgen dat er niet veel meer aan toe te voegen is. Elke dag die God me geeft is een geschenk, onafgezien van de kleine tegenslagen van elke dag, en soms een moeilijk moment. Niets om wakker van te liggen. Het is een groot voorrecht, en niet zomaar een verdienste een dergelijk leven te mogen leiden.

Het is een prachtig land waarvan de knorrige bewoners niet altijd beseffen hoe goed het wel is. Dat schrijf ik hier welbewust in het vooruitzicht straks naar Senegal en Gambia af te reizen, waar een hele jeugd opgroeit die wel opgeleid is maar geen vooruitzichten heeft. Het heeft iets obsceens om daar met onze weelde naartoe te gaan, maar het moet toch gebeuren. Ik verkeer nu in een positie waarin ik het niet alleen kan, maar ook moet doen.
Tot tegen de heropening der scholen in september dus. Geniet van de fantastische zomer, Al speelt de droogte ons parten. Laten we bidden voor regen en gunstige reisomstandigheden.

---