Vat en Thom
De tempelcomplexen in Angkor moet je gezien hebben. Foto’s doen geen recht aan de majesteitelijke gebouwen die de tand des tijds trotseren, zij het danig aangetast, gezien de meedogenloze natuur. Toch blijft hetgeen er is, nu staan. Er wordt voor gezorgd. Na de afloop van de oorlog en de bloeddorstige dictatuur is het land nu al jaren vreedzaam.
De inwoners zijn naarstig bezig hun lot door arbeid te verbeteren. De godsdienst speelt nog altijd een grote rol in die landen. Zowel in Thailand als in Cambodja zie je overal huis-, tuin-, en keukentempels, waar wierook wordt gebrand en kaarsen aangestoken. Het silhouet en het gelaat van Boeddha zijn alom aanwezig, maar er is ook het Hindoe verhaal.
Ooit zijn er godsdienstoorlogen tussen die twee geweest, maar dat is lang geleden, te vergelijken met Europa, maar dat is verleden tijd. Op dit ogenblik lijken alle gezindheden vreedzaam naast elkaar te bestaan. Niemand die er zich druk over maakt, voor zover ik kan nagaan. Ook binnen het boeddhisme bestaan uiteenlopende strekkingen, die elkaar in het verleden wel eens hebben bekampt, maar het stof is gaan liggen, en nu moet iedereen zelf het plaatje maar invullen.
Cambodja is een constitutionele monarchie met een koning en een eerste minister die het land runt. We hadden er wel een vrij gevoel moet ik zeggen. Om eerlijk te zijn vind ik de grote tolerantie voor met name transgender verschijnselen geruststellend en verfrissend. In Thailand wellicht nog meer dan in Cambodja, maar toch. Het maakt dat onze eigen geaardheid er niet meer toe doet. Het mag allemaal.
Dat vind ik een rijpe samenleving die dat kan. Manieren vinden om samen te leven met onze verschillen. Dat zal nooit zonder slag of stoot verlopen. Vanzelf krijg je niets. We moeten ons daarvoor inzetten, door het woord te nemen en actie te voeren, om onze samenleving te verbeteren. Gelijke kansen voor iedereen, zou het motto moeten zijn. Veel werk aan de winkel, want we zijn er nog lang niet.
Daar wil ik nu tijdens de laatste jaren van mijn carrière nog eens op inzetten. Ik kom daar zeker nog op terug.
Recente bijdragen
Racisme in opera – clichés vermijden en inzetten op inclusiviteit
Raciale elementen uit het opera halen Leestijd: 5 minuten. Het vermijden van raciale stereotypen in opera vraagt om een doordachte aanpak. Regisseurs […]
Racisme in opera – de opvoeringen van Turandot
De opvoeringen van Turandot Leestijd: 7 minuten. Turandots exotisme Reeds in 1926 vond de allereerste uitvoering van Turandot plaats, onder leiding […]
Racisme in opera – Het verhaal van Turandot
Het verhaal van Turandot Leestijd: 6 minuten. Inleiding De Italiaanse componist Giacomo Puccini (1858–1924) blijft met zijn opera’s nog een vaste […]
Geef een reactie