Spring naar de inhoud

Brievenboek van mijn ouders: Iddergem, 8 oktober 1952

Brievenboek van mijn ouders: Iddergem, 8 oktober 1952

Het is het begin van het nieuwe academiejaar. Louisette mist ‘haar student’ Arseen. Een kort fragment uit haar brief…

“…Ik word het moeilijk gewend dat je nu in Leuven bent. Zo ineens geen telefoon, geen afspraakjes, hoegenaamd niets meer. Maar het komt wel, ik wil zeggen: de gewoonte.

Zeg jongen, ’t is bijna vrijdag, nog tweemaal slapen, zeggen de kinderen. Je zult nu zeker een boel weten te vertellen. Kan jij nu weer aan je studentenleventje wennen?

Denk je soms nog aan onze vakantie? ’t Is het vertrekpunt geweest van ons leven samen. En of het meeviel, hé Nik?

Zie maar dat jij je best doet, hé jongen, geen buizen. Ik zal mijn best doen en je zoveel mogelijk tot studeren aanzetten. Maar dat zal je zelf ook wel weten…”

In het najaar verschijnt ‘Vi to (Wij twee). Het brievenboek van mijn ouders’ integraal bij Beefcake Publishing. Meer daarover binnenkort op deze website! 


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Recente bijdragen

A-priori

Het succes van ons gedicht zal ervan afhangen of het toespreken ook een aanspreken wordt. Voel je je als lezer aangesproken door het gebodene? Daaruit volgt de vraag voor de maker…

Berlijn

Louisa vond Berlijn een mooie en aangename stad, omdat ze kleurig is. Brussel daarmee vergeleken is grauw en grijs. Dat vindt ze deprimerend.