Het is het begin van het nieuwe academiejaar. Louisette mist ‘haar student’ Arseen. Een kort fragment uit haar brief…

“…Ik word het moeilijk gewend dat je nu in Leuven bent. Zo ineens geen telefoon, geen afspraakjes, hoegenaamd niets meer. Maar het komt wel, ik wil zeggen: de gewoonte.

Zeg jongen, ’t is bijna vrijdag, nog tweemaal slapen, zeggen de kinderen. Je zult nu zeker een boel weten te vertellen. Kan jij nu weer aan je studentenleventje wennen?

Denk je soms nog aan onze vakantie? ’t Is het vertrekpunt geweest van ons leven samen. En of het meeviel, hé Nik?

Zie maar dat jij je best doet, hé jongen, geen buizen. Ik zal mijn best doen en je zoveel mogelijk tot studeren aanzetten. Maar dat zal je zelf ook wel weten…”

In het najaar verschijnt ‘Vi to (Wij twee). Het brievenboek van mijn ouders’ integraal bij Beefcake Publishing. Meer daarover binnenkort op deze website!