Spring naar de inhoud

Brievenboek van mijn ouders: Iddergem, 10 februari 1953

Brievenboek van mijn ouders: Iddergem, 10 februari 1953

Vrrouw met brief vast

Louisette bewaart zorgvuldig alle brieven van haar geliefde…

“…Morgen krijg ik de 23ste brief. Ik heb de andere 22 geklasseerd en genummerd. ’t Wordt een heel pak. Een speciale kast moeten we hebben later om onze brieven in te steken. Want zoiets doen we nooit weg.

Die tante van mijn moeder, je weet wel, die van Scheut,[1] die maakte soms ruzie met haar man en op een keer dat het weer gebeurde en ze nadien boodschappen was gaan doen, had onze Nonkel zaliger al haar brieven genomen en aan de muur gespeld. Hier en daar waren er zinnen onderlijnd met de vermelding ernaast: “Leugen”. ’t Was me ook een raar koppel.

Wij zullen dat zeker niet doen. En toch kan je nooit weten, ’t zit bij ons in de familie en als ik dat nu ook eens zou doen? Wij zullen het telkens trachten goed te maken met rijstpap of pensen zoals in Voorde, dezelfde kwaliteit moet het dan zijn…”

[1] Ma tante Constance et mon oncle Fernand.

Wilt u graag uw steentje bijdragen tot de totstandkoming van ‘Vi to (Wij twee). Het brievenboek van mijn ouders’ Neem dan hier een kijkje. Klik op de ‘Reward’ van uw keuze om uw bijdrage te bevestigen. Lukt het niet om een bestelling te plaatsen of heeft u vragen? Stuur dan een mailtje naar karoselhorst@gmail.com.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Recente bijdragen

A-priori

Het succes van ons gedicht zal ervan afhangen of het toespreken ook een aanspreken wordt. Voel je je als lezer aangesproken door het gebodene? Daaruit volgt de vraag voor de maker…

Berlijn

Louisa vond Berlijn een mooie en aangename stad, omdat ze kleurig is. Brussel daarmee vergeleken is grauw en grijs. Dat vindt ze deprimerend.