Waar het hart van vol is, loopt de pen van over…

“…Gisteravond heb ik echt moeten lachen. Toen we wegreden, begonnen warempel moeder en haar wederhelft te reclameren, omdat ik toch zo stijf van je afscheid nam. En of er nu toch geen kus af mocht en dat ik toch zo koel ben.

Wisten ze maar dat we het heimelijk deden, alleen hebben we geen kijkers nodig. Dat heb ik natuurlijk niet gezegd. Het is niet met uiterlijk vertoon dat men zijn liefde laat zien. Wanneer we samen zijn en elkander kussen, dan is het zo innig en dan zink ik weg en jij alleen bent er nog voor mij. Och jongen, ik kan het zo slecht zeggen, maar het zit zo diep en ik wil je zo heel gelukkig maken. Gisteren was onze symfonie weer op zijn mooist. Zulke mooie momenten hebben we al gehad! Die avond van gisteren vergelijk ik met Madame Butterfly. Maar nog veel inniger was het gisteren…”

Wilt u graag uw steentje bijdragen tot de totstandkoming van ‘Vi to (Wij twee). Het brievenboek van mijn ouders’? En allerlei exclusieve voordelen ontvangen voor uw storting? Neem dan hier een kijkje.