Louisette kijkt uit naar het gezinsleven…

“…Het zal zo goed worden met ons twee. Laat ons eerste kindje maar eens komen, we zullen zo onafscheidbaar aan elkander zijn gehecht. En vreemden moeten erbuiten blijven. Heel sociabel zal ik niet zijn. Alleen jij en onze Breusjes zullen voor mij nog tel hebben. En ’s avonds zal het zo gezellig zijn. Jij en ik samen. Wij beiden alleen in de grote wereld, met ons groot geluk. Mijne jongen, het wordt zo goed. Dan zal je me vertellen van de tanden die je hebt getrokken en ik van al mijn huishoudelijke bezigheden.

Het leven is zo eindeloos mooi voor ons en ’t moet zo blijven tot der dood en ’t zal wel gaan…”

Wilt u graag uw steentje bijdragen tot de totstandkoming van ‘Vi to (Wij twee). Het brievenboek van mijn ouders’? En allerlei exclusieve voordelen ontvangen voor uw hulp? Neem dan hier een kijkje.