Brievenboek van mijn ouders: Iddergem, 22 januari 1953

Louisette is een vrijgevochten vrouw voor die tijd…

“…Mijn atelier en de zaken die ik doe, dat is zoiets van mij persoonlijk. Veel werk en veel moeilijkheden heeft het me gekost vóór ik zo ver kwam. Daarom beschouw ik het als iets waar ik helemaal mijn zin mee doe; ik bouwde het toch zelf op. De zorgen die ik te dragen had, daar wist alleen mijn moeder van.

Je antwoord van zondagavond verraste me een weinig, toen je zei dat ik wel vrij was om met de opbrengst te doen wat ik wou, in zover het niet onzuinig is. Dat kan ik moeilijk verwerken. Dat jij me nu zou komen zeggen wat ik moet doen en laten, wanneer het die zaak betreft. Ik beschouw het als een recht nu en later te genieten van de vrucht van mijn werken en streven in jongere jaren. En daarom wil ik daar helemaal vrij in zijn.

Sedert ik 22 jaar oud ben, regel ik mijn eigen geldzaken en zo moet het steeds blijven. Later zouden er onenigheden kunnen komen wanneer we dat nu niet goed bespreken. Je weet nu welk vlees er in de kuip zit. Ik heb steeds altijd goed geweten wat ik wilde. Mensen die dat niet weten, brengen het nooit ver. Stel je nu eens in mijn plaats en dan zal je alles begrijpen. Je hebt alleen niet nagedacht, hé jongen, en een mal antwoord gegeven. Kwam het bij jou niet op dat ik dat helemaal niet hoefde te vragen. Het is toch vanzelfsprekend dat ik ermee doe wat ik wil…”

Wilt u graag uw steentje bijdragen tot de totstandkoming van ‘Vi to (Wij twee). Het brievenboek van mijn ouders’? En allerlei exclusieve voordelen ontvangen voor uw storting? Neem dan hier een kijkje. 

---