Brievenboek van mijn ouders: Iddergem, 4 november 1952

Louisette is dolverliefd en voelt zich als herboren…

“’t Was een mooie avond gisteren, we voelden ons zo jong en levenslustig.

Je was een echte kwajongen, vol kriebellust en plagerij, en ik op en top een bakvis. Jong zijn is echt plezierig. ’t Is toch, omdat we onze verloving goed en zuiver willen dat we ons zo voelen. Jij hebt nu eens al mijn idealen van heel jong meisje wakker geroepen. Een echte verjongingskuur heb ik ondergaan door jou te leren kennen. Alles is goed in orde, we passen bij elkaar en het moet zo blijven, hé mijn jongen!

Ik durf verder drijven. Ik zeg en denk dat het met mij alleen is dat je kan gelukkig worden. Je bent mijn eigendom en ik laat je nooit meer los. Krijg je geen rillingen, wanneer ik zo spreek? Ben ik nu geen kwade vrouw? Zie jongen, ik ben zo vol moed en doordrijvingsvermogen vandaag. Een geluk dat ik deze morgen gewijd brood heb gegeten, want al die energie zou eens kunnen ontaarden in wat anders…”

In het najaar verschijnt ‘Vi to (Wij twee). Het brievenboek van mijn ouders’ integraal bij Beefcake Publishing. Meer daarover binnenkort op deze website! 

---