Het confectieatelier van Louisette draait op volle toeren in de aanloop van het huwelijk…

“…Ja mijn jongen, ik heb weer twee nieuwe machines gekocht. Een surjetteuse[1] en een machine om zomen af te werken. Ik had ze absoluut nodig.  Ik kan zoveel werk hebben als ik wil in de Mag. de la Bourse, maar ik kon het niet proper afwerken en ook niet vlug genoeg. Nu eens ons best gedaan en ze zijn nog verdiend tegen ’t einde van dit seizoen. Ik heb nog nooit zoveel werk gehad als nu.

Ik heb vandaag een deel van die kleren geleverd en ze hebben erop gestoeft. Ik moet ze nu effenaf strijken ook, doordat ze nu toch geen controle nodig hebben. Liesenberg heeft weer opgebeld om zakken te maken van 25 juli tot september. Het is nog niet zeker of ze de bestelling zullen hebben, maar ze zijn toch bijna zeker. Ik heb natuurlijk gezegd dat ik ze zal maken. Terwijl wij op reis zijn, zal het atelier wel werken. Geld verdienen terwijl we op reis zijn. ’t Is te schoon om waar te zijn…”

[1] Een lockmachine in het Nederlands; een machine die naait, de overtollige stof wegsnijdt en afwerkt op een manier dat het niet uitvezelt.