Brievenboek van mijn ouders: Iddergem, 22 april 1953

Louisette verzekert Arseen dat de ruzie vorige zondag niets te bekenen had…

“…Wij zullen er eens goed om lachen en volgende maand herbeginnen we. Kwestie van eens wat leven te brengen gedurende onze verloving. De volgende maal zeg je eenvoudig: “Lou, ik zie dat je kwaad bent, awel, je hebt tijd om weer blij te worden.” Je mag alles zo tragisch niet opnemen. Ik heb de ongelukkige gewoonte om de feiten te dramatiseren.

Dat komt, omdat ik dan alleen ben. Ik was helemaal niet kwaad toen je me zei niet weg te kunnen. ’t Is nadien dat het erg werd. Later als we samen zijn, zal ik nooit langer alleen zijn dan enkele uren en dan komt het nooit tot zulke lelijke dingen. Jongen, stel je eens tot taak me te temmen en te paaien. Ik ben een kwaad vrouwmens. Moest ik zo een vulkaan als ik hebben ontmoet, de haren zouden geleden hebben.

Ik heb jou nodig, jongen. Ik zou het met een andere man nooit uithouden. Als ik je zou moeten missen, dan zou ik diepongelukkig zijn. Je bent mijn jongen, mijn Breuske, mijn man en ik ben fier op jou en dat er geen iemand iets van zegt…”

Wilt u graag uw steentje bijdragen tot de totstandkoming van ‘Vi to (Wij twee). Het brievenboek van mijn ouders’? En het boek en allerlei exclusieve voordelen ontvangen voor uw hulp? Neem dan hier een kijkje. Klik op de ‘Reward’ van uw keuze om uw bijdrage te bevestigen en vul uw persoonlijke gegevens in. Lukt het niet om een bestelling te plaatsen of heeft u vragen? Stuur dan een mailtje naar [email protected].

---