Gevonden meisjeslijkje Teruggevonden, het zij dank een nummerplaat Zo’n vier jaar lang heeft niemand deze nagetrokken Het gaat niet om het vinden van de zondebokken Want niemand is bij deze heksenjacht gebaat   Toch is het vreemd dat in ons land, een vrije staat, De...

Het Singer Naaimachien Haar nood, ten einde raad, klaagt Waalse mevrouw Bosmans, Bij Franstalige monde van haar advocaat, Die graag wil uiteenzetten waar het hier op staat. Hij haalt diep adem als een skiër aan de springschans.   In ’t Waalse roversbos is één...

Ontwapenende politiestaat Onlangs schreeuwde het volk om meer blauw in de straten. Op deze wenk bediend is Neufchâteau recent: Opengetrokken blikken politieagent! Het brengt de ingeslapen stad in alle staten.   Wie vis te gulzig eet, verslikt zich in de graten. Het...

Belgische onweders Waar is mijn paraplu? Het regent hier ontslagen! Ministers geven strijk en zet de brui eraan. De ene uit de bocht, de ander van de baan Geveegd door rukwinden en zure regenvlagen.   Septemberbuien. Rotweer. Opgestoken kragen, Het plenst maar...

Bekroond De koning werd in aller haast teruggevlogen. Het land in rep en roer ging bijna overstag. Het parlement viel stil de hele namiddag. Alleen een jonge boswachter bleef onbewogen.   Geloven kon hij nauwelijks zijn eigen ogen, Toen hij Marc D. op wandel in de...

Belgische luchtvaart De helikopter met Dutroux komt laag langs scheren: Een witte olifant stijgt op en wordt een mug! Het is geen grap en ook geen millenniumbug! Patiënt heeft suikerziekte, dat is kut met peren.   Men had door zijn ontsnapping nog een les te...

Van 't gat Dutroux is niet ontsnapt maar eventjes bevrijd, Zijn vrijlating is door de raadkamer bevolen. De moordenaar en dief heeft zijn naam niet gestolen, En is verwijd in het heelal uiteen gedijd,   Het zwarte gat is opgesloten in de tijd. Al malen de planeten...

De Waalse Pijl De aandacht op het ene doel gespitst te houden, Gestaarde blik verstard op het asfalt gericht. Nog even doortrappen, want volhouden is plicht. Het spant wat zich daar afspeelt in Ardennenwouden.   De buit is binnen maar de premier is verkouden. Daar...

Weg Het kreupelhout verschroeid, de struiken die verdorden, Het is niet te geloven. Marc Dutroux is weg. Geseind en vogelvrij, gehold van heg naar steg Voortvluchtig, op de loop, het brandpunt van wanorde,   Op de voet achtervolgd door persmuskietenhorden. En knullige...

De krekel en de mier herbezocht Wat drijfveer hebben samenlevende insecten? De mierenmaatschappij, totalitaire staat, Met een soldatenleger voor de strijd paraat, Het wemelt langs de vers getrokken geurtrajecten,   Van bezige arbeidsters met geluidseffecten: Een...

Proficiat Van Buitenen Belegd met waterkers, besmeurd met Franse saus De commissarissen, met messen en met scharen, Vlogen elkaar uitzinnig in de schaarse haren. Of ze wurgden elkander met een zijden kous   Minuten lang weerklinkt enthousiast applaus, De vakbond van...

Beer Er was eens ver van hier een bergboer diep in Polen. Ver van de politiek in bergachtige stee Hij had geen krant en keek ook geen teevee. Hij klaagde niet en at zijn soep van rode kolen.   Zo naarstig leefde hij in bergstreek diep verscholen. Hij werkte op...

Schelddicht Een kaakslagkop met sensuele volle lippen, Geweld en nijd verspreidende testikelzak, Met de gepaste stropdas in het nette pak, Neanderthaler vol van steentijdperkbegrippen!   Hij wil het vaderland het liefst doormidden knippen: De Heimat voor de...

[fusion_builder_container hundred_percent="no" equal_height_columns="no" menu_anchor="" hide_on_mobile="small-visibility,medium-visibility,large-visibility" class="" id="" background_color="" background_image="" background_position="center center"...

Brinken Een duister land van eeuwenoude dodenakkers, Sinds oertijden opeengestapeld laag op laag, Uit het verleden rijzend hoog tot op vandaag, De eerste veetelers, de vroege pottenbakkers.   Gevolgd door keuterboeren, pachters, landbouwvakkers. Meanderwater stroomt...

Oranje bruin in ’t paarse land van Wimmetje: Je wordt er gek van het gedraaf en het gehol, En horendol, want heel het land is barstensvol. Van Leefbaar Nederland blijft nog een schimmetje   Verschijnt daar op het scherm alweer niet Pimmetje! Het is weldra voorbij met...

Door merg en been gaat op de Nederlandse pleinen Bloedstollend, oorverdovend akelige schreeuw. Zo schreit de moegetergde Nederlandse leeuw. Geteisterd, afgeschaft zijn de cultuurdomeinen,   Nu rechts subsidiepotten duchtig wil verkleinen. Het is de schande van de...

De laatste keer dat ik een werkelijke vlinder Zag, was ik één moment in ban van ’t ogenblik. Geboeid, en zelfs tot tranen toe ontroerd was ik Geluksmoment is weggelegd voor goede vinder.   ’t Verschalken van de tijd, de grote klokopwinder! Wie weet nog van het zingen...

Wat voor een schaduw ligt daar over lage landen? Daar drijft een bruine bui en breidt zich immer uit, Vermengd met zwaveldamp van knallend wapenkruit, En rookpluimen van aangestoken woningbranden.   De ingestorte daken en beroete wanden, Met half gesloopte pui of...

Hoezeer ook Liechtensteinse koorts mag overkoken: Het mond- en klauwzeer is een overschat gevaar, In vergelijking met de duivelskunstenaar, De dichter die in grote woede is ontstoken.   Marforio in vuurwerkkunsten uitgebroken. Zijn vierspan won het op een ros van...

Marforio, hou op met zeuren en met simpen. We zijn er nu wel achter dat je godsdienst haat, En een bloedhekel hebt aan iedere fanaat. Zoals je nu weer tegen moslims staat te schimpen!   Ach laat uw hartstocht koelen en uw walg inkrimpen. We leven toch in een...

Geraaskal van een paddofreak als nooit tenvore! Veel larie en apenkool, geouwenhoer, gelul , Gestoofde kut met pere.  Hope  flauwenkul . De tussen-n. Een gruwel. Niet om aan te hore!   Ik ben mijn spellingzekerheid erbij verlore. Ik had ooit een tien en ik pak nu de...

Waar kan ik nu mijn wrevelpijlen nog op richten? Wie kan ik nog met vloek en anathema slaan? De kandidaten mogen in de rij gaan staan. Niet dringen, want we hebben volop bliksemschichten,   En dozen vol met flitsen en met onweerslichten; Wat onheilsboodschappen, een...

Marforio, ik kom terug op senza fine. “Het is een eindeloos want steeds herhaald verhaal En op de duur wordt het een klein beetje banaal,” Zo zei onlangs Zuster Maria Margarine.   Ze wees op je gebruikelijke contramine En je gebruik van ongebruikelijke taal, Je...

Ik overkom je als een sluipwesp of een spin, En weldra heb ik al je hersens uitgezogen, En hier en daar een rechte zin wat kromgebogen, Gif in je merg geprikt bij mijn maaltijdbegin   Een zwarte weduwe! Bemin mij niettemin. Spintepels zullen je tentakels mogen zogen....

De pest, de doorloopcholera, de klerenpokken, De vogelgriep, een kopvalling, het vliegend zot, Krampachtige bevolking  zittend op de pot, Er is geen maat aan al het kwaad dat ik berokken,   En al het onheil dat ik over u zal lokken. Opstapeling van vocht. Het knagen...

Wat heb je met de Zandstraat, of is het de Zavel? Waarom heeft deze straat je aandacht zo geboeid? En is vervolgens tot een item uitgegroeid? Het ruikt naar poederstof en neergeslagen zwavel   De Vlaming woont het liefst op eigen kavel. Het gras gemaaid en eigen kant...

Marforio is aan het broeden. Kijk maar uit. Wat gaat hij doen? Met een penseel of borsteltrekken? Met houtskool of Chinese inkt, gouachevlekken? Of braakt hij gal en onverteerde resten uit?   We krijgen hopelijk niet weer de modderspuit. Als Noordzeevogels drijvend in...

Een binnenmeer vol slik, tot aan de silhouetten Van eilanden, al zit vandaag het weer niet mee. Daar strekt zich uit: de brandingloze Waddenzee, Maar als een wolkentoren waardig op komt zetten,   Dan moet je met mij samen even op gaan letten, Hoe zacht het zwerk zich...

Het waterpluimvee mag daar een en ander kwaken, Het zoekt vergeefs naar voedsel in bevroren slib. Verkleumde meerkoet, zeemeeuw of verkouden snip , Die wintervogelkreetjes als ijspegels slaken.   Ze slikken koude lucht met wijd gesperde kaken. Ze huiveren en rillen en...

  Wat gaat gij tussen lommerrijke professoren? Hoe schrijdt gij daar in toga of in zwarte pij? Een ezelsvellenstoet. Het lijkt een schilderij, Met een bord voor de kop en een stop in de oren.   Zodat gij al het wereldleed niet hoeft te horen, Het huilen van...

Want jij en ik wij dichten voor de dolle pret! En soms om te genieten van een pseudo-ruzie, Of om te knutselen aan omgekeerd sonnet,   Ontmaskering van gedoodverfde waanillusie, Teleurstelling op rijm, maar daarvoor doen we het. Al is er dit keer geen besluitende...

Helaas is mijn relaas niet meer zo chronologisch, Nu zin na zin aan lettervlekken open spat, En fragmentarisch af en toe onzin bevat. Het is zo op het eerste zicht niet al te logisch,   Maar ergens diep is het een beetje psychologisch. Elk denkend wezen is een vogel...

De mouwen opgestroopt, de pen in inkt gedoopt, Galnoteninkt. De eerste regel er uit persend, En regelmatig ook de vochttoevoer verversend, Tot antwoord op sonnet bij deze weer genoopt.   Hoe licht de veder over papierlijnen loopt, Trots bruine druppel in het puntje...

Hartsgrondig wens ik U dat U door kakkerlakken, Krioelend in uw huis, bekropen en verteerd, Gevonden wordt, de ingewanden uitgesmeerd, Met maden en met wormen en met huisjesslakken.   Een rottingsgrijns zal aan uw scheve schedel plakken, Want ook de dood heeft uw...

“Waar is de brulpaus? Zoek hem! Vind hem! Ga hem halen! Roep excommunicatie en het interdict Uit, dat de ketter zich in zijn ontbijt verslikt; Hits op een koor van grofgebekte kardinalen,   En laat uit het Latijn de profetie vertalen. Het anathema zij beknopt en...

Breng mij het boek met van de pot gerukte woorden, En een pot zwavelzuursulfaat versterkt met vitriool, De medische Larousse en een puberschool, En een deskundige in sluipkaraktermoorden;   Een emmer verse gal nog schuimend aan de boorden, Een valse loftrompet,...

Uit Nederlandse school verneem ik een paar zuchten: De dia kleurt in sepia het vergezicht, En in de gloria weerklinkt het noorderlicht, De donder schuift nu open de zijige luchten.   De Heer besteeg de kansel. De engelen kuchten: “Wat zie Ik in het licht van laatste...

Als U verzoekt de pen als wapen aan te grijpen, Zo scherp gesteld als onscherp naverteld, ik mocht Uw drift polijsten. Naarstig zij dan ook gezocht Naar middelen om ruw talent wat bij te slijpen,   En wat nog te veel uitsteekt er weer af te knijpen. Dan kan het nog...

Hou jij dan ooit eens op met oeverloos doordrammen? Stopt het dan nooit, zoals bij een opslagrobot? Je knalt er maar van door. Ik loop van her naar hot. Terwijl jij als een stormhoos er op los blijft rammen,   Om keer op keer een diepe bal net ín te vlammen. Toch...

  Marforio bedankt voor dribbels à la Dante , En alle anderen plezier in het toernooi! Voor mij zit het er op. Geweest is het wel mooi. Als je dit leest, zit ik al lang in Alicante.   Want ik vertrek vroeg in de ochtend, pede stante, Met fotoapparaat en in...

Zes middelgrote pastinaken. Dunne plakken, Geschild en schoongemaakt en juist de tussenmaat. Laurierblad, kruidnagel en rasp van nootmuskaat. Een kwart ui en een knoflookteen tot snippers hakken.   De hollandaise saus lauwwarm er over kwakken. De room erbovenop en...

De woorden die op niets en nergens willen rijmen: De schaduw die de bliksem werpt als hij weer licht, Het weerlicht dat de lucht doorklieft in zigzagschicht, Ontladingen die opgestookt door zwerken vlijmen,   En wonden in de aarde slaan die niet te lijmen zijn. Onheil...

  Gevonden niet het woord, maar veeleer aangetroffen. Je hebt een voorstelling van iets dat je niet vindt, Want jij hebt jezelf op dat idee vastgepind, Maar wat je aantreft is telkens onovertroffen.   De sof en de ellende valt niet bij te sloffen. Het leven is een...

27 Februari   "In bloei de rozenstruik, de nachtegaal is dronken." In schenkhuis schitterend van fonkelende schijn Weerklinken blaasriet, snaren en de tamboerijn. Het ene na het ander glas wordt uitgeschonken,   De glazen randen rinkelend aaneengeklonken. Er valt een...

26 Februari   Twee opbergdozen heeft mij God ter hand gegeven Hij zei erbij: je bergt je zorgen in de zwarte, Je vreugden in de gouden doos, neem dit ter harte Zo borg ik zorg en vreugde op al heel mijn leven   De gouden opbergdoos werd zwaarder om te heven Van blijde...

24 Februari       Marf kent geen God in 't diepst van zijn gedachten,                                       En als hij kwam dan zette hij Hem uit, “Want rondom Hem ruikt het te vaak naar kruit,” En op Zijn eeuwigheid wil Marf niet wachten!”   Je wordt er moe van, al...

23 Februari   De Herengod zegt, zo vertelt een profeet: “Zelf zal ik mijn kudde behoeden en weiden, De schapen naar welige weilanden leiden.” Zo’n  herder die ’n zoekgeraakt dier niet vergeet,   Van ieder de naam en geschiedenis weet, Bij wonden genezende zalf kan...

22 Februari   Het bloed van Christus van de schandpaal afgedropen, Zijn hals gebogen, afgeknakt. Het hoofd hangt schuin. Vermengd met zweet en tranen zijn de korsten bruin. Door openbaring in geschiedenis geslopen,   Weerklinkt zijn weergalm van de polen tot de...

21 Februari   Apostelen die morren en die mompelen. De nacht van Jezus in de boomgaard van Olijven: Een nekkramp doet de aders in zijn kaak verstijven. En alle levenstekens in het veld verschrompelen.   Judas staat klaar om Hem te overrompelen, Mag bitterbeker aan...

20 Februari   De zuster ligt in onmacht, alle geesten zwervende, Met in haar armen zijn verwrongen beeltenis. Wat voelt zij zijn afwezigheid. Het groot gemis, De bruidegom nabij en in haar armen stervende.   In doodsomhelzing hemelen verwervende, Aan erfzonde...

19 Februari   Wat zal ik heidenen hun gore lust benijden? Ik die op zoek ben naar de zwarte bruidegom, Bij Jezus Christus, Stichter van het Christendom, De Heiland en Verlosser van erfzondelijden,   Die weerkeert aan het einde van de onheilstijden! Jeruzalem heeft...

Jesaja alweer   Verlatene zul je niet langer meer heten, Een troosteloos oord je land niet meer genoemd; Niet langer verdord en verdroogd en verdoemd, Niet langer een steen in het stof neergesmeten.   Ik mag het nu zeggen, je mag het nu weten: Je naam is Verlangen,...

17 Februari   Zal dat niet het vasten zijn dat Ik verkies: Misdadige kluisters en ketenen slaken, De knellende banden van ’t halsjuk losmaken, Verdrukten bevrijden. Is dat niet precies,   Wat vasten betekent in de profeties? Ontzegging en offer, aan wellust verzaken,...

16 Februari   De minste smart der maagden was niet al het wachten. Verbeidden zij de uitblijvende bruidegom, Nieuwsgierig naar de grootte van zijn vorstendom, Gespannen drukten zij hun ingewandenklachten   Zijn Komst zou al de krampen met Zijn zalf verzachten. De...

15 Februari   Met monnikskap geplooid, getooid de kloosterlingen: Kazuifel, schapulier, in stemmig grijs en bruin, Het borstkruis hangt aan vogelkopjes beetje schuin, Terwijl ze van hun Schepper en hun Herder zingen:   De architect van het heelal en maat van alle...

14 Februari   De rups zat op zijn moerbeiblad zich vol te vreten. Hij wentelde in vraatzucht rond op groen belust, Zo lang hij schransen kon, om daarna uitgerust Te herbeginnen, om een stukje bij te eten.   Tot hij gegroeid was en het blad was afgesleten. Hij voelde...

13 Februari   Pasquino zwijgt en is zijn felle stem verloren. Niet door censuur is hij reeds al die tijd monddood; Uit luiheid niet en ook niet door de wintersnood. De straten toegesneeuwd, de leidingen bevroren,   De koudste winter sinds de slag der gulden sporen, Al...

12 Februari   Vanavond wil het wonder zich niet meer voltrekken. Hoezeer ik ook probeer, Pasquino is kapot. Is hij de zotskap beu, de achterklap en spot? En klaar om te verdwijnen achter Heras-hekken?   Om daar een leeg bestaan nog pijnlijk op te rekken? Monddood, de...

11 Februari   Dag kei, net als jij, maak ik mij uit aarde vrij. Het stof licht op in zonnestralenrondedans. Een poederschemer kleedt de avondlijke glans. Hier staan we allebei of liggen scheef opzij:   Twee rolkeien, door zwaartekracht aan heerschappij, Ontsnapt in...

10 Februari                     Sois-sage O ma douleur et tiens-toi plus tranquille!                     Als ik mij spiegel aan weerkaatsing van de taal, Mij hul in het juweel van opgeblonken woorden, En als Narcissus buig naar flonkerende boorden, Zo langs het...

9 Februari   Op Gent daalt neer de avondstond. Ik zal u wekken! Gebelgd als Artevelde die de waarheid torst: Een hart van peperkoek in hardgebakken korst. Ik ook kom bij zijn standbeeld een paar bekken trekken.   En dwerggeheimpjes naar de buitenwereld lekken Vergis U...

8 Februari   Wellustig lonkt de dood begerig naar hem toe, Oogholte van een triest nirwana in het duister, Een donker oord van ijle kreten en gefluister. Kabouter voelt zich uitgeput, het leven moe,   Gemis, verdriet, verlaten zijn, depressie toe, Geen kracht meer om...

7 Februari   Volwassen, niet zo groot: de Gentse tuinkabouter! Vergis u niet en noem hem bovenal geen dwerg, Geen gnoom en geen verdwaalde van de jeugdherberg, Maar zet hem neer op Korenmarkt en Nederkouter.   De Gentse burger is aanvankelijk nog louter Nieuwsgierig,...

6 Februari   Heeft u het avontuur gehoord van Gentse apotheker? De tweede keer het slachtoffer van overval? Een boef met slagersmes vermomd voor carnaval, Komt nogmaals om de kas. De goede man wordt bleker.   De apotheker heeft geleerd van wereldbeker: Hij heeft een...

5 Februari   Een voortuin met een monkelende tuinkabouter, In bontgeschilderd gips met plastic bloementuil, Met kruiwagen, en muts. Wat gaat hierachter schuil. Wat is dit voor een dwergenbroedplaats? Woont hier louter   Een brave trol? Een elf? Een kobold? Of nog...

4 Februari   Het voorjaar beukt zijn sap, op in mijn winterlenden Staat daar geen waterzon te schijnen in de straat? Gezien het winteruur is het nog niet te laat; De zonnewijzer mag het wijzeruurwerk schenden.   Nadat secondewijzers snel in 't ronde renden. De...

3 Februari   Aurora houdt van schaamte nu het hoofd gebogen Want Iris toont een meer intense kleurenpracht Het spectrum toont van ’t witte licht een kleur of acht Bij zon met vochtig weer. O Iris van de ogen   O mijn pupil, O Iris van de regenbogen Brandglasgodin, Gij...

2 februari   Tien lampen die terzelfder tijd tezamen gloeien, Lantaarns die met siersmeedwerk zijn opgetooid, De vlam in tralieglas gevangen en gekooid: Ze weten niet het licht maar wel de blik te boeien.   Verschillen ze van vorm, ze weten saam te vloeien. De bundels...

1 februari   O Heer ik roep uw naam uit diepten van ellende! Snelt toe, Gods Heiligen, en komt me tegemoet, En Engelen des Heren in een witte stoet, Een schemeravond na de winterzonnewende.   Ik heb Uw naam veracht, dewijl ik U miskende Maar reken dat niet aan, ik heb...

31 januari Dat Brahms ook nog een liedcyclus heeft afgescheiden, Dat is je niet ontgaan al had je er geen erg In. Klachten van de dichter gaan door been en merg, Wat muziekcritici daar verder ook van zeiden. Al ben ik in muziekkritiek een losgeslagen heiden, Ik hoor...

30 januari Als de maat vol is en het laatste uur geslagen Godin bespaar me aan mijn sterfbed dat de Tijd Zo laat nog af komt snijden zonder traan nog spijt De lange draad van ongerede levensdagen Bewapen dan de Liefde! Wat kon die me plagen. De wreedaard sinds altijd...

29 januari Ga met me mee om door de duisternis te reizen! Vergezel mij op tocht door crypten van de nacht, Waarin iets griezeligs verborgen op ons wacht. Iets ongenoemd. Het ademt gruwel en afgrijzen. Het stolt het aderbloed en doet de huid verijzen. Die troosteloze...

28 januari Maak mij door Uw Genade helder weer van geest. Ik wens geen tussenkomst en ook geen medelijen En ook geen bedelordestoet in jutepijen Geen menigte die gescandeerd de bijbel leest Als ik hier aan uw rand zit, wens ik nog het meest Wat wijkt en stijgt en ik...

27 januari Bevrijd me Heer, de Luisterrijke, Goedertieren! En maak me los, ontkluister mij, gevangen in De tralies van de vrije wil, de grendelpin Onttrokken aan het celdeurslot. De ketting vieren. De deur vliegt open om haar hengsels en scharnieren. Het rechte pad op...

26 januari Rivieren staan weer hoger, watersnood alom. Het nieuws is boordevol van overstroomde beken. Het regent nu al sedert ontelbare weken. Nu daalt de grijze barometerkwikkolom, En dan weer hagelt het, of slaat het neer kortom. Verzopen land tot een moeras uiteen...

25 januari Zo voert gedachtestroom met achteloos geklater, Een vloot van stokjes en van strootjes met zich mee, Het ene wat parmantig en het ander meer gedwee, Gedwarreld op de vliet en het klotsende water. Onvoorbereid op eeuwigheid, onklaar voor later, Op wegtocht...

24 januari Getuige van vergruizing en verbruiksverspilling: Het water snelt voorbij in vaarten en in slootjes, En draagt een optocht van halmstokjes en wat strootjes, Het glinsterende vlak vol rimpeling en trilling. Een trage golfslag en een uitgestrekte rilling Wat...

23 januari Wie zegt me waar vandaan de wolken binnen komen? Bij wisselvallig weer met af en toe wat nood Weer, stuurloos wentelend in ruime hemelschoot; De zon weet hen met al zijn macht niet in te tomen, Met oeverloze variaties rond de zomen. Hoe zoet de boot vol...

22 Januari Ontsnapte stoel voor anker, hijskatrol en takel, Uit branding komt omhoog in spattend zout kabaal. Betonnen raam op branding, kolkend, kolossaal, Vanuit de diepte klimt per golf een zitspektakel. Niet te beroerd in al het mediagekakel. De camera zoomt in op...