Breng mij het boek met van de pot gerukte woorden,

En een pot zwavelzuursulfaat versterkt met vitriool,

De medische Larousse en een puberschool,

En een deskundige in sluipkaraktermoorden;

Uit Nederlandse school verneem ik een paar zuchten:

De dia kleurt in sepia het vergezicht,

En in de gloria weerklinkt het noorderlicht,

De donder schuift nu open de zijige luchten.

Als U verzoekt de pen als wapen aan te grijpen,

Zo scherp gesteld als onscherp naverteld, ik mocht

Uw drift polijsten. Naarstig zij dan ook gezocht

Naar middelen om ruw talent wat bij te slijpen,

Hou jij dan ooit eens op met oeverloos doordrammen?

Stopt het dan nooit, zoals bij een opslagrobot?

Je knalt er maar van door. Ik loop van her naar hot.

Terwijl jij als een stormhoos er op los blijft rammen,

Marforio bedankt voor dribbels à la Dante ,

En alle anderen plezier in het toernooi!

Voor mij zit het er op. Geweest is het wel mooi.

Als je dit leest, zit ik al lang in Alicante.

Zes middelgrote pastinaken. Dunne plakken,

Geschild en schoongemaakt en juist de tussenmaat.

Laurierblad, kruidnagel en rasp van nootmuskaat.

Een kwart ui en een knoflookteen tot snippers hakken.

Wij stellen voor: de pastinakenmarinade!

De tweede gang en niet de minste van de rij.

Vergeet de wortelangst! Zet alle schrik opzij!

Tast toe. Doe u te goed en sla de keuken gade.

Hoe simpel om de pastinakensoep te maken:

Zes deciliter rundveevleesextractbouillon,

Voor vegetariërs een soja court-bouillon,

Met zout, citroen en suiker ’t kookpunt laten raken.

De woorden die op niets en nergens willen rijmen:

De schaduw die de bliksem werpt als hij weer licht,

Het weerlicht dat de lucht doorklieft in zigzagschicht,

Ontladingen die opgestookt door zwerken vlijmen,

Zo voert gedachtestroom met achteloos geklater,

Een vloot van stokjes en van strootjes met zich mee,

Het ene wat parmantig en het ander meer gedwee,

Gedwarreld op de vliet en het klotsende water.

“In bloei de rozenstruik, de nachtegaal is dronken.”

In schenkhuis schitterend van fonkelende schijn

Weerklinken blaasriet, snaren en de tamboerijn.

Het ene na het ander glas wordt uitgeschonken,

 Twee opbergdozen heeft mij God ter hand gegeven

Hij zei erbij: je bergt je zorgen in de zwarte,

Je vreugden in de gouden doos, neem dit ter harte

Zo borg ik zorg en vreugde op al heel mijn leven

Met God heb ik uitvoerig zitten kakelen,

Vanavond tijdens een schaduwpartijtje schaken.

Hij speelde wit, terwijl wij over vroeger spraken,

Herinneringen zaten op te rakelen,

Marf kent geen God in ’t diepst van zijn gedachten,

En als hij kwam dan zette hij Hem uit,

“Want rondom Hem ruikt het te vaak naar kruit,”

En op Zijn eeuwigheid wil Marf niet wachten!”

Ezekiël 34, 11-12 + 15-16a De Herengod zegt, zo vertelt een profeet: “Zelf zal ik mijn kudde behoeden en weiden, De schapen naar welige weilanden leiden.” Zo’n  herder die ’n zoekgeraakt dier niet vergeet,   Van ieder de naam en geschiedenis weet, Bij wonden genezende...

Het is er niet echt het seizoen voor. Het bloed van Christus van de schandpaal afgedropen, Zijn hals gebogen, afgeknakt. Het hoofd hangt schuin. Vermengd met zweet en tranen zijn de korsten bruin. Door openbaring in geschiedenis geslopen,   Weerklinkt zijn weergalm...

De nacht van het verstand Apostelen die morren en die mompelen. De nacht van Jezus in de boomgaard van Olijven: Een nekkramp doet de aders in zijn kaak verstijven. En alle levenstekens in het veld verschrompelen.   Judas staat klaar om Hem te overrompelen, Mag...

De rooster in het klooster De zuster ligt in onmacht, alle geesten zwervende, Met in haar armen zijn verwrongen beeltenis. Wat voelt zij zijn afwezigheid. Het groot gemis, De bruidegom nabij en in haar armen stervende.   In doodsomhelzing hemelen verwervende, Aan...

Raadselachtig Wat zal ik heidenen hun gore lust benijden? Ik die op zoek ben naar de zwarte bruidegom, Bij Jezus Christus, Stichter van het Christendom, De Heiland en Verlosser van erfzondelijden,   Die weerkeert aan het einde van de onheilstijden! Jeruzalem heeft...

Jesaja alweer Verlatene zul je niet langer meer heten, Een troosteloos oord je land niet meer genoemd; Niet langer verdord en verdroogd en verdoemd, Niet langer een steen in het stof neergesmeten.   Ik mag het nu zeggen, je mag het nu weten: Je naam is Verlangen, zeg...

Jesaja 58 Zal dat niet het vasten zijn dat Ik verkies: Misdadige kluisters en ketenen slaken, De knellende banden van ’t halsjuk losmaken, Verdrukten bevrijden. Is dat niet precies   Wat vasten betekent in de profeties? Ontzegging en offer, aan wellust verzaken, Je...

Het lijdenschappelijke kruis De minste smart der maagden was niet al het wachten. Verbeidden zij de uitblijvende bruidegom, Nieuwsgierig naar de grootte van zijn vorstendom, Gespannen drukten zij hun ingewandenklachten.   Zijn Komst zou al de krampen met Zijn zalf...

Who cares, you know? Met monnikskap geplooid, getooid de kloosterlingen: Kazuifel, schapulier, in stemmig grijs en bruin, Het borstkruis hangt aan vogelkopjes beetje schuin, Terwijl ze van hun Schepper en hun Herder zingen:   De architect van het heelal en maat van...

Het innerlijk kasteel De rups zat op zijn moerbeiblad zich vol te vreten. Hij wentelde in vraatzucht rond op groen belust, Zo lang hij schransen kon, om daarna uitgerust Te herbeginnen, om een stukje bij te eten.   Tot hij gegroeid was en het blad was afgesleten. Hij...

Monddood Pasquino zwijgt en is zijn felle stem verloren. Niet door censuur is hij reeds al die tijd monddood; Uit luiheid niet en ook niet door de wintersnood. De straten toegesneeuwd, de leidingen bevroren,   De koudste winter sinds de slag der gulden sporen, Al...

Uitgewist Vanavond wil het wonder zich niet meer voltrekken. Hoezeer ik ook probeer, Pasquino is kapot. Is hij de zotskap beu, de achterklap en spot? En klaar om te verdwijnen achter Heras-hekken?   Om daar een leeg bestaan nog pijnlijk op te rekken? Monddood, de...

Kei Dag kei, net als jij, maak ik mij uit aarde vrij. Het stof licht op in zonnestralenrondedans. Een poederschemer kleedt de avondlijke glans. Hier staan we allebei of liggen scheef opzij:   Twee rolkeien, door zwaartekracht aan heerschappij, Ontsnapt in het gebergte...

Inval is uitval Sois-sage O ma douleur et tiens-toi plus tranquille!                     Als ik mij spiegel aan weerkaatsing van de taal, Mij hul in het juweel van opgeblonken woorden, En als Narcissus buig naar flonkerende boorden, Zo langs het jaagpad van het...

Gent again Op Gent daalt neer de avondstond. Ik zal u wekken! Gebelgd als Artevelde die de waarheid torst: Een hart van peperkoek in hardgebakken korst. Ik ook kom bij zijn standbeeld een paar bekken trekken.   En dwerggeheimpjes naar de buitenwereld lekken. Vergis U...

Depressieve kabouter Wellustig lonkt de dood begerig naar hem toe, Oogholte van een triest nirwana in het duister, Een donker oord van ijle kreten en gefluister. Kabouter voelt zich uitgeput, het leven moe,   Gemis, verdriet, verlaten zijn, depressie toe, Geen kracht...

De Gentse tuinkabouter  Volwassen, niet zo groot: de Gentse tuinkabouter! Vergis u niet en noem hem bovenal geen dwerg, Geen gnoom en geen verdwaalde van de jeugdherberg, Maar zet hem neer op Korenmarkt en Nederkouter.   De Gentse burger is aanvankelijk nog louter...

Knuppelende apotheker Heeft u het avontuur gehoord van Gentse apotheker? De tweede keer het slachtoffer van overval? Een boef met slagersmes vermomd voor carnaval, Komt nogmaals om de kas. De goede man wordt bleker.   De apotheker heeft geleerd van wereldbeker: Hij...

Gartenzwerg Een voortuin met een monkelende tuinkabouter, In bontgeschilderd gips met plastic bloementuil, Met kruiwagen, en muts. Wat gaat hierachter schuil. Wat is dit voor een dwergenbroedplaats? Woont hier louter   Een brave trol? Een elf? Een kobold? Of nog...

Narcissen gekooid in voortuintjes  Het voorjaar beukt zijn sap, op in mijn winterlenden Staat daar geen waterzon te schijnen in de straat? Gezien het winteruur is het nog niet te laat; De zonnewijzer mag het wijzeruurwerk schenden.   Nadat secondewijzers snel in 't...

Dageraad na Lichtmis  Aurora houdt van schaamte nu het hoofd gebogen, Want Iris toont een meer intense kleurenpracht. Het spectrum toont van ’t witte licht een kleur of acht Bij zon met vochtig weer. O Iris van de ogen,   O mijn pupil, O Iris van de regenbogen,...

Lichtbron Tien lampen die terzelfder tijd tezamen gloeien, Lantaarns die met siersmeedwerk zijn opgetooid, De vlam in tralieglas gevangen en gekooid: Ze weten niet het licht, maar wel de blik te boeien.   Verschillen ze van vorm, ze weten saam te vloeien. De bundels...

Doodskreet O Heer ik roep uw naam uit diepten van ellende! Snelt toe, Gods Heiligen, en komt me tegemoet, En Engelen des Heren in een witte stoet, Een schemeravond na de winterzonnewende.   Ik heb Uw naam veracht, dewijl ik U miskende. Maar reken dat niet aan, ik heb...

Vuurwerkramp  Dat Brahms ook nog een liedcyclus heeft afgescheiden, Dat is je niet ontgaan al had je er geen erg In. Klachten van de dichter gaan door been en merg, Wat muziekcritici daar verder ook van zeiden.   Al ben ik in muziekkritiek een losgeslagen heiden, Ik...

Chrysilla vertaald  Als de maat vol is en het laatste uur geslagen Godin bespaar me aan mijn sterfbed dat de Tijd Zo laat nog af komt snijden zonder traan nog spijt De lange draad van ongerede levensdagen.   Bewapen dan de Liefde! Wat kon die me plagen. De wreedaard...

Uitnodiging voor de reis door de nacht  Ga met me mee om door de duisternis te reizen! Vergezel mij op tocht door crypten van de nacht, Waarin iets griezeligs verborgen op ons wacht. Iets ongenoemd. Het ademt gruwel en afgrijzen.   Het stolt het aderbloed en doet de...

Grofkorrelig kloostergoed  Maak mij door Uw Genade helder weer van geest. Ik wens geen tussenkomst en ook geen medelijen En ook geen bedelordestoet in jutepijen Geen menigte die gescandeerd de bijbel leest.   Als ik hier aan uw rand zit, wens ik nog het meest Wat...

Getijen Bevrijd me Heer, de Luisterrijke, Goedertieren! En maak me los, ontkluister mij, gevangen in De tralies van de vrije wil, de grendelpin Onttrokken aan het celdeurslot. De ketting vieren.   De deur vliegt open om haar hengsels en scharnieren. Het rechte pad op...

La nave va Rivieren staan weer hoger, watersnood alom. Het nieuws is boordevol van overstroomde beken. Het regent nu al sedert ontelbare weken. Nu daalt de grijze barometerkwikkolom,   En dan weer hagelt het, of slaat het neer kortom. Verzopen land tot een moeras...

Zorgvliet  Zo voert gedachtestroom met achteloos geklater, Een vloot van stokjes en van strootjes met zich mee, Het ene wat parmantig en het ander meer gedwee, Gedwarreld op de vliet en het klotsende water.   Onvoorbereid op eeuwigheid, onklaar voor later, Op wegtocht...

Op waterdrift  Getuige van vergruizing en verbruiksverspilling: Het water snelt voorbij in vaarten en in slootjes, En draagt een optocht van halmstokjes en wat strootjes, Het glinsterende vlak vol rimpeling en trilling.                    Een trage golfslag en een...

Hemelschap  Wie zegt me waar vandaan de wolken binnen komen? Bij wisselvallig weer met af en toe wat nood Weer, stuurloos wentelend in ruime hemelschoot; De zon weet hen met al zijn macht niet in te tomen,   Met oeverloze variaties rond de zomen. Hoe zoet de boot vol...

Schietstoel Ontsnapte stoel voor anker, hijskatrol en takel, Uit branding komt omhoog in spattend zout kabaal. Betonnen raam op branding, kolkend, kolossaal, Vanuit de diepte klimt per golf een zitspektakel.   Niet te beroerd in al het mediagekakel. De camera zoomt in...

Bij de rijkswacht Het is wat anders weer. Nu staakt zelfs de politie! Smerissen en klabakken, het geduld is op. Het is een nooit geziene vakbond-spionkop De ordehandhaving ontketend van justitie.   De dragers van het staatsgezag per definitie. De octopus legt zijn...

Met de Franse slag Beneden ‘t hoge viaduct van Vilvoorde, Staat pruttelend de assemblageketen stil. ‘t Fabriek is weggestreken door een Franse gril. En dit is niet vooraf gemeld zoals het hoorde.   Het toont hoe het industrieel beleid ontspoorde! Bekijk het ook eens...

Mars voor werk  Alweer trekt er een mars door de druipnatte straten. Geen witte rouw dit keer, maar vlammend rood en groen. Om een Sociaal Europa is het nu te doen, Veel meer dan om de staatsbegroting met haar gaten.   De woede om een pedofiel mag weinig baten. Genoeg...

Weer uit Frankrijk  Terug doorheen een laan van diepgevroren bomen, De rijm aan het asfalt door koude wind geplakt, Het uitzicht door de ruitenwissers weg-gevlakt, Met ongeduld en haast om spoedig aan te komen.   Daar wordt een snelweg van het Franse net genomen! En...

Vakantiefoto  Wanneer mag ik nogmaals dat eindeloze rijden? Naar het vernauwend punt aan einde van de laan, Dat met je meereist steeds weer even ver vandaan, Steeds meer verwijderd, wil de weg zich niet verwijden.   Naarmate wij door tijd en ruimte ijlings glijden, Op...

Ruitenwisser  Mijn oom komt in een auto met daarop een sticker. Hij heeft hem op een autoveiling opgehaald, En daarbij ogenschijnlijk nog te veel betaald: Op karig inkomen van een postzegellikker.   Ik kreeg het van zijn rijden aan mijn hartkloptikker, En zag tot in...

Opera of schouwburg Hier zijn we weer verzameld: parelkettingteven! Hier zijn we openbaar en toch geheim te saam. De zangeres staat zonder ruiten bij het raam, En zingt dat zij haar web van waan begint te weven,   En straks gaat haar gedrag nog over alle schreven, Ze...

Aimez-vous Brahms? Met rood velours omrand, glanst mat de wrakke vleugel. De meiden roepen: Maestro! Speel nog eens volop. De pianist schoot zich het liefste voor de kop, Maar galoppeert verveeld zijn polka's zonder teugel.   Madam stond ooit model voor prenten à la...

Het geworpen worden  Ik was een werpmes, maar ik word niet meer geworpen, Met slingerhandvat en een toegespitst profiel. Ik ben het voorgoed weggegooide projectiel. Mijn traanvocht is met dweilen niet meer op te slorpen.   Vergeefs zocht ik de roem in steden en in...

De goochelassistente Nadat ze doorgezaagd is, zal ze gans verdwijnen, De lieve Anna, eega van een goochelaar, Doorboord met messen in een kist in ’t openbaar, Maar steeds bereid om voor het voetlicht te verschijnen.   Ofwel om weg te vluchten achter de gordijnen, Daar...

Evenwichtsacrobate Het frêle wicht, pijlrecht door het spotlicht beschenen: Zij trippelt in het peillood, feilloos in balans, Trotseert de hoogtevrees al is er steeds de kans, Dat zij zou vallen of in kramphouding verstenen.   Zij lokt emoties uit die kracht aan angst...

Leeuwentemmer De Kongostroom daalt regenzwanger van de bergen. De wolken staan gestapeld in de hoge lucht. De wind steekt op bij vlagen en het rietveld zucht. Reusachtige natuur en menselijke dwergen.   Ontketend’ elementen mogen mensheid tergen, Onmenselijker nog is...

Draaiende borden Gespannen let ze op de laatste waterstanden. Een regensluier op het schemeroppervlak. Een reiger op een poot staat er op zijn gemak Naar kikkers en het visbestand te watertanden.   Een golfje draait aan rietboorden en oeverranden, Een zwellend briesje...

De valclown Kom vrienden maak u klaar voor spetterend spektakel: Het Circus Myriade zet zijn zeiltent op! De stad op stelten, de bevolking op haar kop, En breekt de keten van de sleur en het gekakel.                    Muziekgeroffel en de zoekspot naar pinakel, Dan...

Aan de muziek  Geweldige kunst die op basis van tonen, De stilte invult met geluid en ritmiek. Gij hemelse, duivelse wondermuziek, Met uw onverwachte verwachtingspatronen,   Die de luisteraar met ontroering belonen. In gelijke mate modern of antiek. Het is om het even...

Epifanie  Driekoningen. Het laatste vuurwerk afgestoken, De keukenmeid is uitgegild in klam klimaat, Waarbij een neerslagwolk vocht-zwanger neder slaat. Het is definitief, het jaar is aangebroken.                     De voornemens vergeten, nu de onheilspoken De kop...

Examenstof  Sinds dertig jaar de knecht van geneeswetenschappen, Waarvan het dienstbetoon aan ‘t ribbenrooster kleeft; Beluisterde verhalen door elkander weeft. Om af en toe jezelf er toch op te betrappen,   Dat je onopgemerkt de aandacht laat verslappen, Als iemand...

Levensavond  In afwachting van de ultieme overnachting, Is  ouder worden al het voorschot op de prijs. Het haar verdunt en het wordt aan de slapen grijs. Volgroeid geheugen en inkrimpende verwachting,   Maar elke ochtend staan we op met doodsverachting. Geen ongeluk...

Nec plus ultra  Voorbij, mijn vrienden, is een wreed millennium. Neem vreedzaam afscheid van meedogenloze eeuwen, Van schande en misdaden die naar wrake schreeuwen. Neem nu het eveneens voorbij centennium,   Of meer nog pak het allerlaatst decennium: De mens is voor...

YTK, het jaar tweeduizend  Kent ú nog de millennium genaamde bug? Het dreigde ons terug te flitsen naar ‘t jaar honderd! Ik vroeg me ontzet af, verbijsterd, en verwonderd: Wie draait de klok negentienhonderd jaar terug?   Voor mij ging het teruggaan net ietsje te...

Nieuwjaarsbrief Mijn Lieve Mams, vergeef na vijf en dertig jaren, Dat ik jouw rust verstoor met deze nieuwjaarsbrief. Al ben je ver verwijderd, smeek ik alsjeblief, Dat je mijn stem kunt horen en mijn beeld ontwaren.   Al moest ik twaalf maanden moed ertoe vergaren,...