Zorgvliet
Voorgelezen door Dina Sonck
Zo voert gedachtestroom met achteloos geklater,
Een vloot van stokjes en van strootjes met zich mee,
Het ene wat parmantig en het ander meer gedwee,
Gedwarreld op de vliet en het klotsende water.
Onvoorbereid op eeuwigheid, onklaar voor later,
Op wegtocht naar de eindeloze zoute zee:
Een zaaddoos of een fruitpit of een orchidee.
Een glimp zij opgevangen van natuurtheater.
Het zijn de sporen van de onvindbare hof,
Waar dingen groeien die alle verbeelding tarten.
Je ziet de afdruk in het poeder en het stof.
Wie zou daar niet naar smachten en naar smarten?
Dat loverbladstruweel en overhangend lof,
De tovertuin van troost voor uitgehuilde harten.
Geef een reactie