
Weg
Het kreupelhout verschroeid, de struiken die verdorden,
Het is niet te geloven. Marc Dutroux is weg.
Geseind en vogelvrij, gehold van heg naar steg
Voortvluchtig, op de loop, het brandpunt van wanorde,
Op de voet achtervolgd door persmuskietenhorden.
En knullige politielui, volledig van de leg:
Het was een zootje daar, dat ik het lelijk zeg.
Hoe hard moet je hier schreeuwen om gehoord te worden?
In opstand komt het volk tegen de heerschappij.
Het eist de hoofdsom en ook alle achterstallen.
Het einde van corruptie en smeerlapperij.
Afvallig zijn de klerken die het feest verknallen.
Vervloekt de herders van de ego-maatschappij!
Mogen de schellen van ons aller ogen vallen.
One Reply to “Weg”
Recente bijdragen
Voet aan wal
Voet aan wal VoetafdrukIt happened one day, about noon going towards my boat, I was exceedingly surprised with theprint of a man’s naked foot on […]
100000 demonstranten
Hoe lang geleden heb je dit sonnet geschreven?
En is er in die jaren dan echt niets veranderd?
Is België een nogal rechtsig land gebleven
waar iedereen tussen twee talen door meandert?
Je hebt me nooit geloofd als ik met goesting sprak
over wellevendheid, zachtmoedigheid der Belgen.
Je hoorde in mijn taal altijd de koude kak
van Hollanders die in hun eigenwaan verzwelgen.
Misschien wordt het nu anders als ik je vertel
dat revolutie in ons land is uitgebroken.
Steeds meer mensen voelden zich niet wel
bij wat het rechtse tuig is uit gaan spoken
Wij zijn met meer! We komen eindelijk bij zinnen
Dus laat ons samen aan de ommezwaai beginnen!
In Den Haag protesteerden 100000 mensen tegen de regering die in Gaza massamoord toestaat. En 220.000 mensen ondertekenden een petitie over vertrek van de meest harteloze vrouw die ooit in onze regering heeft gezeten: prutsende nitwit Faber.