Tot afscheid

Tot afscheid

Nu, na dit zware boek wil ik niet dieper graven
Al is het soms gezet op een beladen toon.
De schrijver is betaald te kárig hongerloon,
Bedolven onder werk en geen genadegaven.
 
De bronnen die de teksten hadden moeten staven,
Zijn niet altijd vermeld in hoogsteigen persoon.
Hun zij mijn dank, voor mij de te verwachten hoon
Wanneer de rechters zich aan deze teksten schaven.
 
Zoveel papier is schade, jammer voor de bomen,
Maar op een vel of zeven komt het hier niet aan,
Al had ik graag een béter tijdverdrijf bekomen.
 
Ik weet niet of ik ooit Molinos heb verstaan.
Het is alsof ik zijn bestaan heb kunnen dromen,
En kwade nachtmerries omtrent hem heb voortaan.

---