Het lijdenschappelijke kruis
Voorgelezen door Dina Sonck
De minste smart der maagden was niet al het wachten.
Verbeidden zij de uitblijvende bruidegom,
Nieuwsgierig naar de grootte van zijn vorstendom,
Gespannen drukten zij hun ingewandenklachten.
Zijn Komst zou al de krampen met Zijn zalf verzachten.
De maagden spraken niet en bleven stil en stom,
Terwijl het kwik naar ongekende hoogten klom.
Zo konden zij nog lang de Heer die Komt betrachten.
De maagden onversaagd, de geilen en de kuisen.
Zij zochten hun persoonlijkheid en wie ze zijn,
Bij rietstengels die aan de vijveroever ruisen,
Of knielend aan de voet van relikwieënschrijn,
Op zoek naar lafenis en persoonlijke kruisen,
Het maagdenhart verscheurd tot flarden zielenpijn.
Geef een reactie