Dageraad na Lichtmis
Voorgelezen door Dina Sonck
Aurora houdt van schaamte nu het hoofd gebogen,
Want Iris toont een meer intense kleurenpracht.
Het spectrum toont van ’t witte licht een kleur of acht
Bij zon met vochtig weer. O Iris van de ogen,
O mijn pupil, O Iris van de regenbogen,
Brandglasgodin, Gij waterbloem met paardenkracht,
Fontein van scherven en van binnen berinzacht,
Geschilderd door Van Gogh met ruwe borsteltogen
Vol violet tot blauw, helpaars en knaloranje,
Of door fluwelen Breugel met een fijn penseel;
Het licht breekt door de deemstering en blarenfranje.
Een purperglans omgeeft het felle botergeel,
Bekend van Nederland tot in het diepe Spanje,
Een bloem vol verve op een eeuwig groene steel.
Recente bijdragen
Voet aan wal
Voet aan wal De aanblik doet zijn zon-getaande blos verbleken:Een menselijke voetafdruk in ’t rulle zand,Een enkele, op ’t ongerepte blanke […]
Buitenwipper
Hij praat zonder eind en loopt af als een wekker. En ijverig ligt hij waar mogelijk dwars, afwisselend nors en balorig en bars.
Witwas
Partij van waarden? Ja, dan denk ik: welke waarden? Kapotgeschoten vlag, wat rafels en een flard? Het persverhaal onsamenhangend en verward.
Er is nog geen commentaar geplaatst!