Avonddeemstering
Voorgelezen door Dina Sonck
De zon gaat onder over Paramaribo.
Het herbegint. Weer een van eindeloze nachten,
Terwijl ik vruchteloos op jou ben aan het wachten.
Mijn pop, mijn jokkenbrok, en mijn Pinokkio.
Ophitsende muziek klinkt uit de radio.
Niet langer wil ik zielig naar je liefde smachten,
Geen wederkerigheid opeisen noch betrachten
Ik heb geen invloed meer op het scenario.
De deur zwaait open en in al zijn zwarte pracht:
Staat daar de bruidegom met klare jongensogen.
Een donkerwind van warmte stromend uit de nacht.
Een wolk van kracht en tederheid, steeds opgetogen,
Die met de brede grijns waarop ik heb gewacht,
Mij opneemt en me volstopt met zijn mededogen.
Geef een reactie
Recente bijdragen
Voet aan wal
Voet aan wal VoetafdrukIt happened one day, about noon going towards my boat, I was exceedingly surprised with theprint of a man’s naked foot on […]
Buitenwipper
Hij praat zonder eind en loopt af als een wekker. En ijverig ligt hij waar mogelijk dwars, afwisselend nors en balorig en bars.
Witwas
Partij van waarden? Ja, dan denk ik: welke waarden? Kapotgeschoten vlag, wat rafels en een flard? Het persverhaal onsamenhangend en verward.
Paramaribo ook al?
Het is een tijd geleden dat je bronstigheid
In zo een hevigheid door jou is uitgevent
Het komt wellicht doordat je nu veel ouder bent
Dat je zo hitsig zwelgt in de verleden tijd
Ik gun je alle onbegrensde geiligheid
Met elke naar jouw diepe wens gebouwde vent
Ik snap dat je de grenzen van genot verkent
Maar hoop wel dat je oog hield voor de veiligheid
Je zoekt bevrediging al lang in alle hoeken
Laatst in Egypte, nu in Paramaribo
Vliegschaamte? Die is dus wel heel erg ver te zoeken
En andere schaamte ken je kennelijk ook niet zo
Bij je wilde jacht op goedgevulde broeken
Aangemoedigd door je onbegrensde libido