Aria senza fine
Voorgelezen door Dina Sonck
Marforio, ik kom terug op senza fine.
“Het is een eindeloos want steeds herhaald verhaal
En op de duur wordt het een klein beetje banaal,”
Zo zei onlangs Zuster Maria Margarine.
Ze wees op je gebruikelijke contramine
En je gebruik van ongebruikelijke taal,
Je oorverdovend overdreven woordkabaal,
Je onophoudelijke dreig- en scheldlawine.
Heb jij onlangs nog jouw temperatuur gemeten?
Waar ruik je naar? Een diesellucht? Een olietoorts?
Het onderhuidse turfvuur in verborgen spleten?
Je gloeit och arme van de liederlijke koorts!
In ijlwaan als een adder in haar staart gebeten.
Geen senza fine maar opnieuw een enzovoorts.
Geef een reactie