Alles wordt vroeg of laat in vraag gesteld. Onze moderne consumptiecultuur biedt toegang tot allerlei genoegens, als je maar betaalt. Drugs vind je overal en zeker in de showbusiness. Op de eerste plaats in de muziek natuurlijk, waarbij bepaalde muziekstijlen een associatie vertonen met een bepaald middel. Ook in de modewereld, de filmindustrie en de publiciteitswereld waar veel geld wordt verdiend. Je vindt ze ook aan de zelfkant van de maatschappij, in precaire leefomstandigheden, waar ze nog voor extra moeilijkheden zorgen, bij mensen die al zorgen genoeg hebben.
Overal wordt er duchtig geëxperimenteerd met alcohol, tabak, cannabis, pillen en spuiten. Aan de wereld van de drugs kleeft iets van decadente verleiding, het rare luchtje van de popcultuur. Neem nu de rockscene. Het is toch druggebruik alom bij die mannen en vrouwen en dat al vele tientallen jaren, pakweg sinds de jaren zestig, intussen ook al zestig jaar geleden.
Sommige rocksterren van die oerperiode zingen vandaag nog. Neem nu Keith Richards van The Rolling Stones. Ontelbaren gingen echter ten onder aan hun verslaving. De rockgeschiedenis is bezaaid met slachtoffers, zoals die andere Rolling Stone, Brian Jones. Of neem nu Michael Jackson die aan een overdosis overleed van een narcotisch middel dat normaal alleen door anesthesisten wordt gebruikt.
Zo zijn er nog veel tragische verhalen over succesvolle figuren uit de showbusiness, die baden in luxe en weelde, en alles hebben wat voor geld te koop is. Vaak zijn het mensen met een diep gevoel en een weergaloos talent, die dan op een zo’n tragische manier eindigen. Door overdosis, toegediend door een anesthesist, of drijvend in hun eigen zwembad, gestorven in onduidelijke omstandigheden. Dat toont de tragische kant die aan de verleiding vasthangt.
Geen verleiding zonder dreiging door gevaar. Degenen die de dagelijkse werkelijkheid als een last ervaren, gaan op zoek naar een middel om dat vervelende gevoel te verdrijven. Je kunt dat met wierook en gepaste muziek proberen, maar in de praktijk is de impact ervan redelijk soft in vergelijking met het ingrijpende effect dat sommige chemische stoffen op ons hebben.
Wanneer die substanties in de bloedbaan terechtkomen, zijn ze zo in de hersenen waar ze hun werking op de zenuwcellen uitoefenen.
Recente bijdragen
Nieuwsbrief november 2024
November 2024 Hieronder kan u de medische nieuwsbrief van Peter van Breusegem gratis downloaden. Nieuwsbrief november – NL Téléchargez […]
Aidspatiënten van Dr. Peter van Breusegem – deel 1
Het verhaal van Hubert en zijn vrouw. In de jaren tachtig, middenin de aidsepidemie, begint Dr. Peter van Breusegem als jonge huisarts in zijn eerste […]
1987 – Oprichting van The Foundation
Sensibilisering rond hiv en aids Midden jaren tachtig. In Vlaanderen heeft de Katholieke Kerk nog steeds de touwtjes in handen. Conservatief en […]
Geef een reactie