
Hoe kun je de schadelijkheid van de toediening beperken, zonder daarom het gebruik zelf in vraag te stellen, want dan ben je ze kwijt. Minder gezondheidsperikelen en uiteindelijk minder kosten voor de sociale zekerheid: dat is wat het methadonvoorschrift doet voor heroïneverslaafden. Het brengt rust, stabiliteit en zekerheid en er gaat minder geld verloren aan al de verschrikkelijke producten die er op de zwarte markt verkocht worden, met bijmenging van alles en nog wat.
Deze mensen zijn het gewend veel geld te betalen voor een illegaal product, waarvan de kwaliteit en samenstelling onzeker zijn, met alle risico’s van dien. Nu, daar kunnen we iets aan doen. Wij, als huisarts en apotheker, kunnen hen heel goed, legaal en openlijk een beter alternatief bieden: een product dat zuiver en precies gedoseerd is, tegen een vaste prijs, terugbetaald door het ziekenfonds.
Als we door dat te doen, in staat zijn de kwalijke risico’s weg te nemen, zoals pakweg overdosering, spuitabcessen, aids- en hepatitisbesmettingen en andere risico’s die onlosmakelijk aan illegaal gebruik verbonden zijn, is geen twijfel geboden. We moeten niet aarzelen om onderhoudsbehandeling voor te stellen. In plaats van allerlei obstakels op te werpen, zouden we beter de rode loper uitrollen.
Er is mij geen enkele methode in de huisartsgeneeskunde bekend waar je zoveel mee kunt bereiken, in termen van winst voor de gezondheid, dan het verstrekken van methadon aan heroïnegebruikers. Ik heb er veel zien passeren die in de loop van de behandeling opgebloeid en ontloken zijn. Bevrijd van de last van de verslaving, verschoond van ontwenningsdruk of repressie, vinden zij hun plaats in de samenleving. Ze zoeken een woning, een werk, een lief, en ze krijgen kinderen, zoals iedereen.
De eerlijkheid gebiedt erbij te vertellen dat ik er ook veel zien sterven heb, vaak toch op manieren dat je denkt: had dat niet voorkomen kunnen worden? Anderen zie je verglijden naar de absolute onderkant van de maatschappij. Je staat soms machteloos. Dat is geen reden om niet telkens weer je best te doen en erin te geloven dat er nog wat te bereiken is. Velen halen het wel en dat moeten we altijd voor ogen houden.
Je mag nooit de moed laten zakken. Je moet iedere keer weer proberen in die persoon te geloven die voor je zit. Zelfontplooiing bereik je niet door de hulpvragers te betuttelen of te kleineren, wel door emanciperend te werken.
Recente bijdragen
Meer burn-out en psychisch lijden, maar wie luistert?
In een vorig artikel kaartte ik al de duidelijke toename van burn-out en psychische problemen aan. Die evolutie heb ik de afgelopen jaren ook in mijn […]
De wil om te blijven helpen
Het viel me zwaar om mijn patiënten te vertellen dat ik zou stoppen in mijn praktijk in Brussel. Misschien verklaart dat ook waarom ik ervoor kies […]
Ik moet u iets vertellen
Vanwaar komt nu mijn drijfveer om mensen in noodsituaties te (blijven) helpen? Een bepalend moment in mijn carrière was mijn inzet in de jaren ‘80 […]
Geef een reactie