De Italiaanse atleet Dorando Pietri (1885-1942) was behalve bakkersleerling ook langeafstandsloper naar zijn grote voorbeeld Pericle Pagliani, de beroemdste Italiaanse hardloper uit die tijd.

Tijdens de marathon op de Olympische Spelen van 1908 in Londen schreef Pietri zich de geschiedenis in. Het was een snikhete dag. Totaal uitgeput en uitgedroogd stevende hij op de finish af. Op de rand van de totale instorting zakte hij meerdere keren in elkaar en moest hij telkens weer overeind worden geholpen. Uiteindelijk slaagde hij erin als eerste de eindmeet te bereiken.

Hoewel de onfortuinlijke atleet gediskwalificeerd werd vanwege de hulp die hij kreeg, verwierf hij plotsklaps internationale faam. Koningin Alexandra schonk hem zelfs een ​​speciale beker, componist Irving Berlin schreef het populaire lied ‘Dorando’ ter ere van dit wapenfeit en ook de beroemde schrijver Arthur Conan Doyle was lovend over zijn buitengewone sportieve prestatie.

Na de Olympische Spelen bouwde Pietri als professional een bloeiende internationale carrière uit. Zijn prijzengeld investeerde hij in een hotel dat later failliet ging. Pietri was amper 56 toen een hartaanval hem fataal werd.

Bronnen:

Dorando Pietri. (z.d.). In Wikipedia. Geraadpleegd op 23 juli 2021 , van https://en.wikipedia.org/wiki/Dorando_Pietri

Dorando Pietri. (z.d.). In Wikipedia. Geraadpleegd op 23 juli 2021, van https://nl.wikipedia.org/wiki/Dorando_Pietri

Dorando Pietri. (z.d.). In Olympedia. Geraadpleegd op 23 juli 2021, van http://www.olympedia.org/athletes/72093

Foto: Public domain, via Wikimedia Commons

Bron foto: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Dorando_Pietri_1908b.jpg)