Spring naar de inhoud

Knisperende projectoren

Knisperende projectoren

Knisperende projectoren

Het celluloid ligt te verzuren.
Het zal voorwaar niet lang meer duren,
Of ‘t beeldarchief is uitgedoofd,
En van rolmateriaal beroofd.
Wie zat er niet graag naar te turen?

Neem Charlie Chaplin met zijn kuren,
Of Stan legt Ollie in de luren!
Maar wie heeft er zich afgesloofd:
Het celluloid.

Die wonderlijke avonturen,
Dat ritselen, dat lichte schuren.
Wie heeft die beelden niet in ’t hoofd,
En heeft niet in hun glans geloofd?
Maar nooit stond het voor heter vuren:
Het celluloid.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Recente bijdragen

Fout sonnet

Fout sonnet Vanuit mijn venster heb ik uitkijk omtrent migranten, En landverhuizers die hier vragen om asiel. Voor sommigen is het een roeping of een […]

Buitenwipper

Jean Marie Dedecker

Hij praat zonder eind en loopt af als een wekker. En ijverig ligt hij waar mogelijk dwars, afwisselend nors en balorig en bars.