Groentesaladereeks 4: Sla(kken)

Sla(kken)

Je moet wel grote dichter zijn
om door sla ontroerd te raken;
van de krop in de keel door zielenpijn
een beroemd  gedicht te maken.

Ik sta bij een bed met jonge sla
bereid om op een knie te zakken
maar hoe lang  ik de kropjes ook gadesla
ik zie alleen maar heel veel slakken.

En wie dan zo in zijn moestuin staat
tussen de opgevreten spruiten
en de machteloosheid ondergaat

bij de verandering van het  klimaat
die kennelijk niet meer valt te stuiten-
dan ontroert dat niet – dan maakt dat kwaad.

*Voor wie het onverhoopt niet kent: Rutger Kopland schreef ooit het gedicht ‘Jonge sla’.

 

---