Spring naar de inhoud

Weg met Sinterklaas en Zwarte Piet: Weemoed

Weg met Sinterklaas en Zwarte Piet: Weemoed

Essays_Sint en Pieten op boot

Als je denkt aan het belang van rolmodellen en stereotypen voor de samenhang van onze samenleving zit het met die sinterklaasvertoning grondig fout. Het is evenwel een terminologie die boven het hoofd van veel internettrollen gaat, net als de gewenste scheiding tussen kerk en staat die Sinterklaas met de voeten treedt.

Wist je dat slaven oorringen droegen als enige vorm van bezit dat ze konden bewaren, omdat ze het op hun lichaam droegen, om er zeker van te zijn dat er voldoende kapitaal zou zijn om hun begrafenis te betalen? Dat er niet meer mensen in het geweer komen tegen zo een reactionaire opvoering, het symbool bij uitstek van het ancien régime, waarin de venale kerk medeplichtig aan de autoritaire dictatuur van de adel was.

Dat zo een prelaat bovendien vergezeld is door wat in wezen een slaaf is, tart de verbeelding. Daarom werd het tijd voor een felle reactie om het gebrek aan empathie aan te klagen, evenals de kortzichtigheid van een bepaalde sector in het vadsige en zelfgenoegzame Vlaanderen, of ook Nederland.

Veel van die rare mensen die Zwarte Piet uit alle macht verdedigen maken gewag van een nostalgisch gevoel. Ze ervaren de weemoed naar hun onschuldige kindertijd bij deze schertsvertoning en ze willen dat graag aan hun kinderen doorgeven. Ik begrijp het wel. Ik kan dat velen, al heb ik datzelfde gevoel niet zo.

Ik kan aannemen dat het voor sommigen ooit leuk was, en ik begrijp dat het allemaal zeer goed bedoeld is, maar wat telt is niet de bedoeling, maar wel het effect dat het heeft en dat is funest en nefast. Het gaat er niet om hoe wij het zien. Het gaat erom hoe zij het ervaren. Hoe al die kinderen het gewaarworden, ook de meisjes, en ook de zwartjes. En vooral de blanke jongetjes die in de wieg gelegd zijn om blanke mannen te worden.

Hoe voorkom je dat het racistische macho’s worden? Hoe stoom je die klaar voor een inclusieve samenleving? Niet door er een kerkelijke hoogwaardigheidsbekleder met een gevolg van zwarte slaven op los te laten, hoe doldriest die zich ook mogen gedragen. Voor mij mag het stoppen. Hij mag met zijn gevolg de stoomboot nemen richting de wijde zee en hopelijk op een onbewoond eiland stranden.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Recente bijdragen

A-priori

Het succes van ons gedicht zal ervan afhangen of het toespreken ook een aanspreken wordt. Voel je je als lezer aangesproken door het gebodene? Daaruit volgt de vraag voor de maker…

Berlijn

Louisa vond Berlijn een mooie en aangename stad, omdat ze kleurig is. Brussel daarmee vergeleken is grauw en grijs. Dat vindt ze deprimerend.