Charles Habib Malik’s oecumenische visie
Charles Habib Malik (1906–1987) was een invloedrijke Libanese academicus, diplomaat, filosoof en politicus. Geboren in een orthodox-christelijke familie in de bergen van Libanon, groeide hij op tijdens de Ottomaanse heerschappij. Zijn academische reis begon aan de Amerikaanse Universiteit van Beiroet. Daarna studeerde hij verder aan Harvard, waar hij filosofie onder Alfred North Whitehead bestudeerde, een toonaangevend denker op het gebied van logica en metafysica. Malik’s intellectuele zoektocht bracht hem ook naar Freiburg, waar hij zich verdiepte in de metafysica van Martin Heidegger, één van de invloedrijkste filosofen van de twintigste eeuw. Malik’s brede filosofische kennis en diplomatieke vaardigheden speelden een belangrijke rol in zijn bijdrage aan de opstelling van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.
Pleidooi voor vrijheid van geloof
Malik had een diepgewortelde oecumenische visie en streefde ernaar de kloof tussen religieuze gemeenschappen te overbruggen. Deze benadering maakte hem tot een inspirerend figuur in zowel diplomatieke als theologische kringen. Tijdens de totstandkoming van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) voerde hij pittige, filosofische discussies met onder andere Peng Chun Chang, de nationalistische Chinese afgevaardigde, en Eleanor Roosevelt. Hun debatten, met name over de kwestie van godsdienstvrijheid, legden een belangrijke basis voor de inhoud van de UVRM.
Malik benadrukte dat niemand namens God kan spreken, hoewel sommigen nog steeds durven te doen alsof ze dit wel kunnen. Of iemand al dan niet in God gelooft, is volgens hem een persoonlijke kwestie, die buiten de reikwijdte van de UVRM valt. Artikel 18 van de UVRM, dat gaat over vrijheid van gedachten, geweten en godsdienst, is een weerspiegeling van zijn ideeën. Het artikel waarborgt de vrijheid om een geloof te kiezen of van geloof te veranderen, en dit zowel in het openbaar als privé te uiten door middel van onderwijs, rituelen, erediensten en het naleven van religieuze regels. Malik geloofde sterk in het belang van wederzijds begrip en respect voor elkaars verschillen, vooral in een tijd van toenemende polarisatie. Het was volgens hem cruciaal om een onderscheid te maken tussen de waardigheid van de mens – die altijd behouden blijft – en het gedrag van mensen, dat wel beoordeeld kan worden als het de wet overschrijdt.
Malik’s visie vandaag de dag
In het dagelijkse leven mogen we van elkaar verwachten dat we rekening houden met de ander en respect tonen voor elkaars opvattingen, terwijl we ook ruimte laten voor verschillende meningen en overtuigingen. Dit wederzijdse respect biedt de mogelijkheid vertrouwen op te bouwen in de omgang met anderen. Malik’s oproep tot zorg voor de zwakkeren en een houding van geven en nemen kan worden gezien als een christelijke levenswijze, maar hij benadrukte dat je vanuit een andere levensbeschouwing tot dezelfde conclusie kan komen. Zijn boodschap blijft relevant en ontnuchterend in deze tijden van verdeeldheid.
Meer lezen:
- Website met biografie van Charles Malik. Geraadpleegd op 16/9/2024.
- De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) via de website van Amnesty. Geraadpleegd op 15/9/2024.
- Meer informatie over de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens via de website van Universiteit Utrecht. Geraadpleegd op 22/9/2024.
Recente bijdragen
Racisme in opera – clichés vermijden en inzetten op inclusiviteit
Raciale elementen uit het opera halen Leestijd: 5 minuten. Het vermijden van raciale stereotypen in opera vraagt om een doordachte aanpak. Regisseurs […]
Racisme in opera – de opvoeringen van Turandot
De opvoeringen van Turandot Leestijd: 7 minuten. Turandots exotisme Reeds in 1926 vond de allereerste uitvoering van Turandot plaats, onder leiding […]
Racisme in opera – Het verhaal van Turandot
Het verhaal van Turandot Leestijd: 6 minuten. Inleiding De Italiaanse componist Giacomo Puccini (1858–1924) blijft met zijn opera’s nog een vaste […]
Geef een reactie