Spring naar de inhoud

Het aidsactivisme van Dr. Peter van Breusegem

Begin jaren tachtig werd de wereld opgeschud door een mysterieuze ziekte. Steeds meer artsen werden geconfronteerd met een nieuw ziektebeeld bij hun patiënten. De eerste patiënten waren vooral (jonge) mannen van wie de weerstand erg verzwakte. Ze ontwikkelden sarcomen, kregen infecties en overleden uiteindelijk aan een ziekte die gezonde individuen makkelijk konden overwinnen.

1980 – een controversiële film als momentopname

De film Cruising als momentopname. Cruising, de film gebaseerd op de roman van Gerard Walker, werd uitgebracht in 1980, maar pas in 1981 vertoond in Belgische bioscopen. De film veroorzaakte veel controverse – zeker met foto’s zoals die hierboven – maar bood tegelijkertijd een uniek inzicht in een relatief nieuw fenomeen voor het publiek: de homosubcultuur die in de Angelsaksische metropolen een toch wel explosieve groei doormaakte.

1981 – Twee wetenschappelijke artikels die mijn aandacht trokken

De nieuwe ‘homoziekte’? – Op 10 december 1981 publiceerde het New England Journal of Medicine – een van de meest vooraanstaande wetenschappelijke tijdschriften – drie historische onderzoeksartikelen en een redactionele bespreking over een nieuw ziektebeeld dat in Amerika was opgedoken. De publicaties probeerden een beeld van de fatale immuundeficiëntie, die slechts een half jaar eerder was vastgesteld, beter te schetsen.

1983 – De identificatie van het hiv-virus

Wetenschappers identificeren het hiv-virus In 1983 kwam het virus van de mysterieuze ziekte, die sinds het begin van de jaren tachtig de wetenschap had getart, aan het licht. Het Human Immunodeficiency Virus – kortweg hiv […]

1984 – de reactie van Vlaanderen zette me aan het denken

Middenin de aidsepidemie ging dr. Peter van Breusegem als arts aan de slag in zijn allereerste praktijk. Hij sprak met de eerste aidspatiënten en hun verhalen riepen een gevoel van solidariteit op. Niet veel later besloot hij om een reeks initiatieven op poten te zetten om de maatschappij te gaan sensibiliseren in verband met het hiv-virus. Hoe pakte Peter dit aan? Wat was de drijfveer hierachter? In dit artikel vertelt hij er meer over.

1985 – Een leerzame tijd, vol onzekerheden

De eerste jaren hiv in de dokterspraktijk. In de vroege jaren tachtig, midden in de aidsepidemie, staat Dr. Peter van Breusegem aan het begin van zijn carrière als huisarts. Hij aarzelt. De opening van zijn eerste praktijk – samen met een andere huisarts – baart hem zorgen, omdat hun geaardheid misschien mensen zou kunnen afschrikken. Al snel kwamen er ook aidspatiënten in zijn spreekkamer terecht. Iets waar hij als jonge arts niet op voorbereid was en wat hem confronteerde met het lot van jonge mensen die besmet raakten met hiv.

Aidspatiënten van Dr. Peter van Breusegem – deel 1

Het verhaal van Hubert en zijn vrouw. In de jaren tachtig, middenin de aidsepidemie, begint Dr. Peter van Breusegem als jonge huisarts in zijn eerste praktijk. Een beetje onvoorbereid vangt hij de eerste aidspatiënten op. Ondanks het feit dat hij nog niet zo veel ervaring heeft, doet Peter zijn best hen zo goed mogelijk te begeleiden, ook op psychologisch vlak.

1987 – Oprichting van The Foundation

Sensibilisering rond hiv en aids Midden jaren tachtig. In Vlaanderen heeft de Katholieke Kerk nog steeds de touwtjes in handen. Conservatief en bekrompen. Hoe communiceer je dan over een nieuwe ziekte, die voor iedereen risico […]