Naar Tennyson

Voorgelezen door Dina Sonck, 2011. Beluister alle voordrachten op de CD ‘Breekbaar licht’.

O schoonheid, gij gaat snel voorbij! O zoetste zoet!
Hoe staat ge toe, dat ik mijn jeugd verdoe in zuchten?
Laat mij maar braafjes zitten naast uw ranke voet.
Gij weet dat steeds mijn oog daarbij uw blik zal vluchten.

Alleen uw hand kussen, mijn armen om u vouwen,
Dat durf ik niet. Het is met moeite dat ik spreek.
En niets zo wild en stout als dacht ik te beschouwen,
Mijn mond die uwe wangen met een kus bestreek

Ik denk als ik u kussen zou, verloor ik het beheer.
Mijn sidderende brein kan langer in de vloot
De vluchten van de geest niet houden. Nu ik sprak

Daar sloeg het woordje kus mijn ziel alweer terneer
Die beeft als een ligusterhaag, tot ook die noot
Gedempt verzwindt in zelfde stilte die ze brak.

Foto: nach einem Gemälde von P.Krämer herausgegeben von Friedrich Bruckmann Verlag München Berlin. / Public domain