Op het strand
Dankzij de uitvinding van meneer Zuckerberg ben ik in contact gekomen met een jongen in Afrika. Gambia, om precies te zijn. Een enclave in Senegal en in de top tien van de armste landen ter wereld. Daardoor kom ik in een gewetensdilemma terecht, waar ik nog niet uit ben.
Tony is de jongen zonder hemd in de foto. Ik vind het een prachtig beeld, van deze vier vrienden, met elk een andere blik. Zo mooi dat ik de toestemming gevraagd het te mogen gebruiken op mijn website. Tony is een vriendelijke en rustige jongen die in de lerarenopleiding zit en binnenkort afstudeert. Hij moet een eindwerk maken, maar hij heeft geen laptop om dat te schrijven.
Bovendien heeft hij twee broers van elf en dertien en een jongere zus van vijf. De broers kunnen niet naar school omdat ze het geld er niet voor hebben. Er zijn drie kwartalen en ze moeten per kwartaal 75 € betalen. Dat geld heeft de familie niet. Dat vind ik nogal ontstellend.Ja zo gaat dat. Je raakt aan de praat met een jongen, zonder enige achterliggende bedoelingen, en je komt in aanraking met de realiteit die daar heerst, en die zo ver verwijderd is van de onze.
Wij zijn onmetelijk rijk in vergelijking met de ellende die in deze landen heerst. Toegankelijkheid van scholing, vorming en inlichtingen zou toch de hoeksteen moeten zijn van elke samenleving? Nu ben ik in mijn leven al dikwijls ergens ingetrapt. Ik ben me ervan bewust dat geld ook altijd geweld is. Toch moet ik toegeven dat ik niets te kort kom, en ik heb geld over op het einde van de maand.
Wat belet me nu om een laptop cadeau te doen om de carrière van deze veelbelovende man op de weg te helpen en twee of drie kinderen naar school te sturen die anders thuis zitten. Als het allemaal waar is natuurlijk, maar ik denk het eigenlijk wel. Daarom denk ik dat ik wel iets voor die mensen ga doen. Ik zoek dan ook donoren die me helpen om dit te financieren.
Die twee adolescenten naar school sturen voor een jaar kost 450 e en een laptop kun je ook voor zo een bedrag al hebben. Als ik nu zelf eens de helft al zou voorschieten, en voor de andere helft donoren zoeken? Zou er niet iemand van mijn lezers zijn die mee in het verhaal wil stappen en iets weggeven, om deze brave en moedige mensen vooruit te helpen?
Geef een reactie