Een paar schoenen

Afrika heeft heel veel problemen, en geld uit een helikopter strooien zal geen ervan verhelpen. Armoede, onwetendheid en uitzichtloosheid heersen alom. Toch is het geen verloren continent. We zullen overal moedige mensen vinden, die proberen een uitweg te vinden uit de doolhof van schaarste en ontbering.
Af en toe moeten we iemand de hand reiken, als wij de middelen hebben en hij of zij een behoefte, die op geen andere manier kan ingevuld worden. Door doelgericht tewerk te gaan, kunnen we wel degelijk stappen ondernemen in de bestrijding van de armoede, met het oog op ontwikkeling van de fysieke en geestelijke ressources van de plaatselijke bevolking.
In vergelijking met de internationale hulp via officiële kanalen, is het geld dat elk jaar door de diaspora in het Westen naar familie in het land van oorsprong wordt overgemaakt veel effectiever en daarom ook belangrijker voor de vooruitgang van de plaatselijke bevolking. Het geld wordt ter plaatse uitgegeven en komt de lokale economie ten goede.
Het zijn een paar overwegingen die ik me maak in mijn beslissingsproces, om misschien toch een keer een familie te helpen met vaderloze kinderen Ik denk dat ik het uiteindelijk toch maar ga doen, voor dit ene jaar, dat gekke plan in Gambia twee jongens en een meisje te ondersteunen in hun streven naar een schoolopleiding. We gaan het schoolgeld en de schoenen betalen.
Het schooluniform wordt door de school voorzien. Ik schrok daar eigenlijk wel een beetje van. Dat kinderen daar geen schoenen hebben is daar blijkbaar normaal, in dat mooie Afrikaanse land, maar het wordt abnormaal als ze naar school gaan, want daar draag je nu eenmaal schoenen. Voor sommige families is dat een drempel. Niet iedereen kan zich schoenen permitteren.
Het is een uitgave erbij voor het gezinsbudget, en het maakt dat het kind nu ineens een onderscheid gaat dragen. Maar goed, om kort te gaan. Op een of andere manier kan ik het niet hebben dat er daar twee jongens van elf en dertien de hele dag op straat rondhangen omdat ze niet naar school kunnen. Mooie, verstandige kinderen die wellicht naar kennis en toegang tot de beschaving hongeren.
Zodat voor een keer de genade voor het recht gaat om met Brecht te spreken.