Naar Marrakesh!

De vorige week kregen we goede politieke televisie omtrent de wetstraatcrisis, die leidde tot het vertrek van de grootste partij, NVA uit de regering, terwijl de andere partijen als minderheidsregering doorgaan. De struikelsteen in het verhaal was het migratiepact van godbetert de Verenigde Naties. Ook internationaal heeft deze tekst heel wat deining veroorzaakt.
Het gaat om een vrij milde overeenkomst tussen alle lidstaten van de UNO om eens iets te zeggen over wat we beter zouden kunnen doen wat migratie betreft. Zowat honderdtachtig landen doen er aan mee en het is de vrucht van een jarenlange discussies, die leidden tot deze intentieverklaring voor beter migratiebeleid in de toekomst.
Het is geen internationaal verdrag en het is op geen enkele manier juridisch bindend, zoals de tekst zelf stelt. Het is een denkoefening omtrent waarom mensen migreren, hoe migranten beschermd moeten worden, hoe ze kunnen integreren in de samenlevingen waarin ze terechtkomen en hoe ze kunnen terugkeren naar hun eigen land.
Het uitgangspunt is dat migratie van alle tijden is en altijd zal bestaan. Een land, hoe machtig het ook is, kan niet zomaar op eigen houtje de problemen oplossen en er zal een veel betere internationale samenwerking nodig zijn om tot een verbetering van de wantoestanden te komen. Het verdrag voor ‘veilige, ordelijke en gereguleerde migratie’ wordt ook wel Marrakesh-akkoord omdat het volgende week in die Marokkaanse stad moet worden ondertekend.
Daar is de regering dus over gestruikeld, om dan weer een ongeziene doorstart te maken zonder parlementaire meerderheid. Ongezien, en best wel straffe kost. Waarbij een mens zich afvraagt wat er nou zou fout is, aan nadenken over betere afspraken omtrent migratie onder landen. Waarom zou ons land een dergelijke overeenkomst niet mogen toejuichen en er deel aan hebben?
Ik feliciteer onze goede premier, meneer Charles Michel, die daar in Marrakesh gaan vertellen is dat hij met ons land aan de goede kant van de geschiedenis wil staan. Ik vind dat bijzonder heldhaftig in deze omstandigheden, en ik ben hem daar bijzonder dankbaar voor. Ik zou gekrenkt geweest zijn als we dat niet hadden geaan.